‘Mission: Impossible – The Final Reckoning’: Tom Cruise laat je nog één keer met open mond achter
‘Mission: Impossible – The Final Reckoning’ (2025) 
Tom Cruise kruipt een laatste keer in de huid van Ethan Hunt in ‘Mission: Impossible – The Final Reckoning’. Het actie-epos zoekt – en overschrijdt – soms de grens der geloofwaardigheid, maar laat je meermaals stomverbaasd naar het grote scherm kijken.
Film Kolossal
Spektakel is (bijna) sinds het prille begin aanwezig in cinema. Toen het medium op zich geen buitengewoon spektakel meer was, waren de Italianen van de jaren ‘10 de eersten om de schaal ervan tot epische proporties uit te breiden. De VS volgden snel. Spilfiguur was de intussen controversiële D.W. Griffith, die de grenzen van beeld en montage in één ruk tien jaar verlegde.
Sindsdien is de film kolossal onlosmakelijk verbonden aan cinema. Niet voor het eerst verkeerde de spektakelfilm de laatste jaren in een crisis, wankelend op de scheefgegroeide fundamenten van inspiratieloze superheldenfilms en lamentabele Disney-remakes.
Maar vrees niet, liefhebber van het grote scherm! Er is namelijk één man, een Amerikaan met iets té lang haar en een iets té afgetraind lichaam voor een zestiger, die ter uwer vermaak aan vliegtuigen bengelt en door ijskoude poolwateren klieft. Thomas Cruise Mapother IV is de naam en met ‘Mission: Impossible – The Final Reckoning’ herschrijft hij nog maar eens de definitie van het actiegenre.
(IJs)koude Oorlog
Cruise en zijn creatieve brother from another mother Christopher McQuarrie (McQ was onder meer betrokken bij ‘Top Gun: Maverick‘ en de drie vorige ‘Mission: Impossible’-films) weten als geen ander hoe het huidige cinemapubliek te bedienen. Oké, dat publiek krijgt al van het begin een bak expositie ingelepeld in de vorm van president Sloane (Angela Bassett) die Ethan Hunt (Tom Cruise) een VHS-tape met zijn eigen levensverhaal opstuurt. Vroegdementie zou immers een verklaring kunnen bieden waarom iemand met een motor van een klif springt om vervolgens met een parachute een rijdende trein binnen te vliegen. Hunt, en wij, zijn weer helemaal mee.
Sloane vertelt ook dat de Entity, het zelfbewuste AI-systeem uit ‘Dead Reckoning’, intussen wereldwijd chaos zaait. De meute wordt vanalles wijsgemaakt – sounds familiar? – terwijl het virus zich nucleair bewapent. Alleen Ethan Hunt kan de mensheid nog redden. Hij bezit de begeerde sleutel naar de broncode van de Entity. Enig probleem: die bevindt zich in de Russische nucleaire duikboot Sevastopol die ergens op de bodem van een onbekend stuk oceaan ligt.
De eerste helft van ‘The Final Reckoning’ ontvouwt zich als een Koude Oorlogfilm. De Amerikanen praten, de Russen dreigen en Tom Cruise doet enkele pogingen om het wereldrecord op de 400 meter te breken. De schaakstukken zetten zich op het bord. Je kan je afvragen of alles op de duur nog wel steek houdt, maar ach, spannend is het wel.
Ondertussen worden we overspoeld met flashbacks naar vorige films uit de reeks. De vorige missies van Ethan Hunt krijgen een verrassend staartje en er is zelfs een onverwacht personage dat dertig jaar na het origineel een heel bevredigende comeback maakt. Cruise verwent zijn fans.
Niet één, maar twee huzarenstukjes
Maar die fans komen natuurlijk vooral voor de adrenaline. Die werd online al geteased met beelden van de acteur die aan een vliegtuig bengelt. De halsbrekende toeren van ‘de laatste filmster’ zijn om duimen en vingers bij af te likken en zorgen voor een zinderende apotheose om de franchise mee af te sluiten.
In elke andere film zou dat huzarenstukje het absolute hoogtepunt zijn. Maar in ‘The Final Reckoning’ bevindt het neusje van de zalm zich halverwege, als Hunt zich de Beringzee in waagt, op zoek naar het wrak van de Sevastopol. Twintig bloedstollende minuten lang vecht hij tegen duisternis, zwaartekracht, vrieskoude en zichzelf. McQuarrie schrijft hiermee misschien wel de meest beklijvende onderwatersequentie ooit op zijn naam.
En zo hebben McQuarrie en Cruise met ‘The Final Reckoning’ alwéér een film kolossal gemaakt. Hun liefde voor cinema hielp hen de laatste mission impossible te voltooien: het publiek van 2025 met puur ongeloof naar een scherm te doen kijken. Misschien is Tom Cruise dan toch de D.W. Griffith van de 21ste eeuw?
‘Mission: Impossible – The Final Reckoning’ speelt nu in de zalen.
