De kleurrijke weelde van Bodem
Bodem, ‘Lush and alive’ 
Wie aandachtig de hedendaagse muziekscene in België volgt, weet dat er ook op het vlak van jazzmuziek ontzettend veel talent te vinden is. Een van die nieuwere bands die aan een opmars bezig is, is Bodem, een nog jong trio rond de Antwerpse saxofoniste Adia Vanheerentals. Zij geraakte jong talent geselecteerd binnen de alweer vierde editie van De Twintigers (Klara) en heeft naast Bodem een reeks andere muziekprojecten.
Improviserend tot schoonheid komen
Als jonge, nog studerende muzikante trof zij onder meer drumster Anke Verslype (Aki) en gitarist Willem Malfliet (Woolvs) op haar pad. Studiegenoten, generatiegenoten, maar vooral ook samen een bende jonge muzikanten die zich door allerlei muziekjes in allerhande genres laten beïnvloeden. Die openheid qua muzikale invloeden en de vrijheid om er creatief mee aan de haal te gaan, markeert ergens ook de jongere generatie muzikanten. Hokjesdenken is dan ook echt niet aan hen besteed, creativiteit en de wil om al improviserend tot grootse schoonheid te komen des te meer.
Klein beginnen, grootse stappen zetten
Dat geldt ergens ook voor die nieuwe Bodem plaat. Overigens hun tweede al. Eerder bracht de groep op het relatief kleinschalige, maar net daarom ook intrigerende muzieklabel Mokuhi Sonorities label van contrabassist/producent Nicolas Rombouts al het meer dan aardige en enthousiasmerende debuut ‘Kleine mars‘ (2023) uit. Enkele van die composities op het debuut van Bodem geraakten opgepikt door radiozenders en ook op livevlak speelde de groep zich goed in de kijker.
Nu ligt er met ‘Lush and alive’ dus een nieuwe Bodem plaat in de winkels. Kenmerkend is dat het trio lichtvoetige instrumentale jazz muziek blijft maken met vrolijke, dartele en speelse accenten. Zoals de titel ergens al aangeeft, was het ook de bedoeling dat het album ten opzichte van het debuut ook net wat meer ‘lush’ mocht klinken, weliswaar zonder aan het eigen muzikale DNA van het trio te raken.
Homegrown
‘Lush and alive‘ is een knap, homegrown pareltje geworden. De korte en kwieke opener ‘Bosaardig’ zet de luisteraar overigens al meteen op weg met zoete, maar emotioneel pakkende melodietjes, waarbij gaandeweg ook de interactie tussen Vanheerentals, Verslype en Malfliet traag maar zeker ontbolstert. Iets verderop, tijdens het wat stevigere, vurige ‘Hot air balloon’ duiken dan weer wat dwarse en dissonantere geluiden op. Het illustreert goed dat er soms ook wat onconventionaliteit en spannend experiment in de groep huist.
Bodem mengt zoals onder meer tijdens ‘Fools’ te horen is, een duidelijke feel voor melodie met die voor avontuur. Elders is er de troostrijke, sobere en verstillende ballad ‘Tranende meneren’ dat geheel klinkt zoals de titel ergens al doet vermoeden. Of neem het dansbare, voorzichtig naar spiritual jazz lonkende ‘Freedom dance’. Terwijl er tijdens ‘Fluitig’ wederom spannende avontuurlijkheid te horen is. En een track als ‘9 tot 5’ volop bruist van levendigheid.
Open toekomst
Bodem dus, een groep die met kleurrijk en inventief muzikaal spel (‘Feisty’,..) sterk de aandacht trekt. Wat zijn we benieuwd naar welke stappen dit fijne jazztrio nog gaat zetten.
