Trugschluss van Kameel: een plaat om te koesteren en een feest voor het oor
Kameel, ‘Trugschluss’ 
Knappe melodieën, zinderende tempowisselingen, onverwachte wendingen en muziek die beklijft. ‘Trugschluss’, het tweede album van de band Kameel, is een feest voor het oor. De instrumentale muziek van het trio is veelzijdig en klinkt avontuurlijk. In muzikale termen betekent Trugschluss overigens zoveel als ‘onverwachte wendingen in een compositie’. En dat is op het lijf van de groep geschreven.
Meer instrumenten
‘Trugschluss’ is de opvolger van het goed onthaalde ‘Barkas’ uit 2020. Als een gevolg van de vele details in de muziek en de verschillende muziekstijlen duurt het overigens een tijdje vooraleer de luisteraar deze rijke plaat helemaal heeft doorgrond. Het eindresultaat loont alleszins de moeite.
Op ‘Trugschluss’ heeft Kameel haar geluid wat verbreed door er instrumenten als bijvoorbeeld synthesizes, cello en strijkers aan toe te voegen. Op de plaat toont Kameel (Patrick Steenaerts op gitaar, Hans Mullens bas, Geert Roelofs drums) zich een meester in het opbouwen van de songs. Een voorbeeld is het geweldige jazzy nummer ‘Charlie tango’.
Trugschluss is een mix van hard en zacht
De tien songs op het album zijn ongeveer gelijk verdeeld tussen eerder rustige en uptempo songs. De titelsong en tevens opener van de plaat hoort in de tweede categotie thuis. ‘Trugschluss’ gaat er immers meteen stevig tegenaan en Steenaerts geselt duchtig zijn gitaar.
‘Von grund auf am zweig’ is nog een heel stuik feller en serveert onversneden rock met een scheurende gitaar. ‘Tonny’, de eerste single van het album, laat een heel ander geluid horen. Het nummer is ook uptempo, maar dan eerder luchtig van aard.
Filmische muziek
‘Schimanski’, één van de vele hoogtepunten op het album, klinkt duister en is intrigerend. Het is ook één van de nummers op het album die wegens hun filmisch karakter perfect zouden kunnen gebruikt worden als filmmuziek of onderdeel van een soundtrack. Het lawaaierige ‘Showgun’, met een loeiharde gitaarriff die klinkt als een sirene, wordt gevolgd door het verfijnde en elegante ‘Charlie tango’, met een rustige, maar intense gitaarsolo. Een pareltje.
‘Black bag’ is dan weer een stevig en knap uptempo nummer met een hyperactieve gitaar die wordt ondersteund door de droge tikken van de drumsticks mer. Het is een geweldig nummer van Kameel dat gevold wordt door de weemoedige gitaarklanken van ‘Big L.’, dat zachtjes voorbij glijdt en veel te snel aan het einde is. En op het heerlijk relaxe en jazzy klinkende ‘Point comb’ bewijst de groep nogmaals haar muzikale kwaliteiten.
Een boeiende muzikale trip
Eindigen doet het album met een acht minuten durend knap stuk muziek met de naam ‘General motors’ dat heel geleidelijk crescendo gaat vooraleer zich rustig neer te leggen. Het is de uitsmijter van een boeiende muzikale trip. ‘Trugschluss’, met producer Dijf Sanders aan de knoppen die ook verantwoordelijk was voor de mix, is een boeiend en fors werkstuk. Kortom, een puik album om te koesteren.
We hebben Kameel ook enkele vragen vragen gesteld over het album Trugschluss. Hieronder staan de antwoorden van bassist Hans Mullens.
Cutting Edge: Staan de titels van de songs op het nieuwe album ergens voor of zijn ze eerder lukraak gekozen? Staat bijvoorbeeld bedrijfsnaam General Motors in deze context ergens voor?
Hans Mullens: De titels worden niet zomaar lukraak gekozen. Er is vaak een link met de sfeer die een nummer oproept of een typisch geluid dat ergens opduikt. En dat gaat vaak gepaard met een knipoog. Maar soms is het heel dicht bij huis, zoals General Motors. De werktitel was Gm, of in muziektaal G mineur. En al zwanzend wordt dat dan General Motors.
CE: Hoe is jullie samenwerking met producer Dijf Sanderd tot stand gekomen?
Hans Mullens: Ons debuut ‘Barkas’ werd geproduceerd door Micha Volders, maar omdat hij het te druk had met zijn eigen band Vermin Twins heeft hij ons doorverwezen naar zijn vriend Dijf Sanders. Wat ons een goede keuze leek. Anders dan Micha, maar even avontuurlijk op zijn manier.
CE: In welke studio is het album opgenomen en hoe is dat verlopen?
Hans Mullens: Net zoals ‘Barkas’ hebben we Trugschluss opgenomen in de Gam studio in Waimes. Gam is gevestigd in een afgelegen cottage, weg van de buitenwereld. En dat is iets dat werkt voor ons. Een week als het ware opgesloten zitten met mensen die elkaar graag zien en respecteren. Het creatieve proces de vrije loop laten met maar één ding voor ogen: gaan voor wat wij op dat moment het beste resultaat vinden.
CE: Zijn jullie instrumentale nummers ook geinspireerd door bepaalde gebeurtenissen? Of komt alle muziek voort uit improvisatie?
Hans Mullens: Beide eigenlijk. Een nummer als ‘Tonny’ bijvoorbeeld is tot stand gekomen kort na het overlijden van Tony Allen. Patrick komt dan naar de repetitie met nummers, vaak ideeën, grooves, riffs, thema’s en Hans en Geert doen daar dan compleet hun eigen ding mee.
CE: Een mix van muziekstijlen zit jullie als gegoten. Hebben jullie daar van bij het begin van Kameel bewust voor gekozen? En hoe worden jullie het liefst genoemd? Een rock-jazzband, een jazz-rockband, een andere benaming?
Hans Mullens: We hebben van in het begin bewust gekozen voor de Kameel sound. Vanaf het moment dat die duidelijk werd, zijn we daar steevast voor gegaan. Het feit dat die sound een mix van stijlen inhoudt, heeft ook te maken met het feit dat wij alledrie al een stevig parcours hebben afgelegd als muzikant. En dat we niet in labels of hokjes willen denken, tenzij in het kameel-label of -hokje. Dus rock-jazzband of rock-jazzband? Liever Kameel.
CE: Verschillende songs op het vorige en het nieuwe album hebben een Duitse naam. Zelfs de titel van het nieuwe album, ‘Trugschluss’, is Duits. Hebben jullie een band met die taal of is er een andere reden voor?
Hans Mullens: Op ‘Barkas’ staan twee nummers met een Duitse titel: ‘Wust’ en ‘Für Gerlinde’. Gerlinde is de naam van de vrouw van Patrick. Dat nummer heeft hij voor haar geschreven. En dat is dan titelgewijs een soort parodie geworden op Beethoven’s ‘Für Elise’. Ook een belangrijk detail: onze drummer Geert is afkomstig van Heerlen in Nederlands-Limburg, niet zo ver van de Duitse grens. Dus hij heeft zeker een link met het Duits, dat zelfs een beetje in zijn dialect zit. Hij opperde de albumtitel ‘Trugschluss’. En de betekenis van die term paste perfect met wat we aan het doen waren in de studio en met wat de plaat uiteindelijk is geworden.
