The Notorious B.I.G. krijgt eindelijk de docu die hij verdient (maar er zat meer in)
‘Biggie: I got a story to tell’ 
We hebben het niet gedubbelcheckt, maar het ziet ernaar uit dat de meeste documentaires waarin Christopher Wallace, a.k.a. Biggie Smalls, a.k.a. The Notorious B.I.G. een hoofdrol opeist, vooral gaan over zijn nog steeds onopgeloste moord, en de link met de al even onopgeloste moord op zijn rivaal Tupac Shakur. Grappig dus dat net Netflix, met hun bibliotheek vol true crime docu’s, nu (als eerste?) komt met een documentaire waarin heel ‘s mans levenswandel centraal staat: ‘Biggie: I got a story to tell’.
Zijn ultra-schattige mama
En dat het verdorie wel eens tijd werd, weet iedereen met ook maar een grammetje kennis over hiphop uit de jaren ’90. Want Biggie Smalls had geen moeite om in die gouden periode met kop, schouders en uitdijende taille boven het maaiveld uit te steken. Sterker nog, hij zette de scene op zijn kop met zijn (dan nog niet eerder vertoonde) combinatie van rauw charisma en duizelingwekkende rapskills. Enfin, als jij al vindt dat wij nu wel heel lustig op de Notorious B.I.G.-loftrompet toeteren, wacht dan maar tot je de documentaire gezien hebt.
Hoewel … het leuke aan ‘I got a story to tell’ is dat er vooral heel veel mensen aan bod komen die Biggie Smalls al kenden voordat hij beroemd werd. Zijn jeugdvrienden, familieleden en mentoren praten vol genegenheid over Christopher, maar zijn zeker niet te beroerd om zich af en toe ook kritisch op te stellen. Dat Biggie lange tijd, ondanks zijn duidelijk aanwezige talent, deels uit onzekerheid een carrière als drugsbaron nastreefde, kan er achteraf gezien bij slechts weinigen in. De (ultra-schattige) mama Wallace moet toegeven dat ze beide albums van haar zoon slechts één keer beluisterd heeft. Enzovoort.
The Notorious B.I.G.: vat vol verhalen
‘I got a story to tell’ kijkt als een tierelier, zit vol leuke beelden (onze favoriet: The Notorious B.I.G. die vol passie – en verbazingwekkend goed – meezingt met een favoriet soulnummer) en schetst een goed beeld van de ‘rise’ van diens hoofdonderwerp (voor een ‘fall’ werd Biggie helaas geen tijd gegund). Maar – en hier wringt het schoentje – zoals zo veel documentaires over hoogst interessante figuren, krijg je af en toe het gevoel dat ondanks alle goede bedoelingen het onderste nog grotendeels in de kan zit.
Uiteraard moet je als documentairemaker soms keuzes maken, en moet je erover waken dat je eindresultaat behapbaar blijft, en geen 24-delige encyclopedie van 5 uur. Maar toch. Zelfs voor de niet-hardcore fan moet het af en toe opvallen dat er wat dingen overgeslagen worden.
Dat de verbroken vriendschap tussen 2Pac en The Notorious B.I.G. van oudsher onevenredig veel aandacht kreeg, tot daaraan toe, maar in ‘I got a story to tell’ blijft het dan weer iets te onderbelicht, en doet het zo wat af van het narratief. Voor het opnameproces en de ontvangst van zijn laatste plaat ‘Life after death’ is er helaas ook geen plaats, en de Junior M.A.F.I.A. wordt in de docu zelfs gewoon voorgesteld als ‘een groep vrienden’. Dat het ook zijn protegégroep was voor wie hij nummers schreef en wiens leden onder zijn vleugels zelf duizenden albums verkochten, wordt niet eens vermeld. Terwijl daarrond vast ook genoeg interessants te vertellen valt.
Michael Jackson
Grote fans zullen het misschien ook jammer vinden dat Biggie Smalls in deze docu niet echt tussen zijn tijdsgenoten geplaatst wordt, want ook daar zijn veel verhalen te rapen waar niets mee gedaan werd. Hoe is The Notorious B.I.G. bijvoorbeeld op twee nummers van Michael Jacksons ‘HIStory’ album terechtgekomen? Hoe is Method Man de enige gastrapper geworden op ‘Ready to die’? Er is geen plaats voor in ‘I got a story to tell’.
Zijn we nu aan het muggenziften? Wellicht een beetje. Want Netflix heeft met ‘I got a story to tell’ gewoon een mooi, respectvol document afgeleverd dat het verdient door elke hiphopminnende abonnee bekeken te worden. Hopelijk levert het The Notorious B.I.G. nog wat nieuwe fans op ook. Dat de die-hards misschien niet op al hun prangende vragen antwoord krijgen, nemen we dan maar voor lief.
){kind=link}