CE’s StripFax oktober 2023

Het boek uit 1936 kreeg een Pullitzer, de film uit 1939 maar liefst acht Oscars. Alary had dus grote schoenen te vullen, maar hij doet dat op een fantastische manier. Nooit heb je het gevoel dat dit een verstript boek is. Hij weet perfect de emoties te vangen in de semi-realistisch getekende figuren, en aan grote emoties geen gebrek. Na bijna 90 jaar staat het verhaal nog als een huis, maar wat een opdracht om dit vuistdikke boek te vertalen naar het stripmedium. Indrukwekkend gedaan, met bijvoorbeeld een prachtige inkleuring die duisterder wordt naarmate het verhaal (en de oorlog) vordert. Hopelijk wordt zijn verstripping van ‘Moby Dick’ ook vertaald.

Vanaf de eerste pagina’s krijg je al honger na het zien van al dat lekkers dat de auteur ons laat zien. Ze is verliefd op eten en laat ons, de lezer, daar van meegenieten. Maar dit autobiografisch portret is veel meer dan genieten van culinaire toppers. Zodra er borstkanker wordt vastgesteld bij haar, toont ze ook heel eerlijk en oprecht hoe dit haar leven, en smaak, verandert. Een aanrader voor iedereen die van lekker eten houdt, en/of geconfronteerd wordt met kanker in de familie of vriendengroep. Voor zo goed als iedereen, veronderstel ik dan.

Als je Ledeberg vanop afstand bekijkt, geprangd tussen autostrades en spoorlijnen, wil je dit verloren oord vermijden. Maar als Jeroen Janssen het in beeld brengt, wil je er op ontdekkingsreis. Want dat is wat deze Bronzen Adhemar-winnaar doet: je met andere (zijn) ogen laten zien waar pracht schuilt in het lelijke, waar gewone mensen met hun persoonlijke verhalen ook belangrijk zijn. Indrukwekkend, net als de indringende teksten van de Iraanse Moradi, die je laten mijmeren over zowel de kleine als de grote dingen des levens. Een toeristische gids die je laat dromen en tevens laat nadenken over het leven. Dat is wat anders dan ‘Momo’.

Het vreemde universum waarin Burns’ karakters ronddwalen, is niet voor iedereen weggelegd. Maar als je je laat meevoeren, dan krijg je een bevreemdende trip in prachtige, styllistische tekeningen doorheen het hoofd van tieners met een hoekje af. Je blijft verbaasd en onwennig achter, maar wel met het gevoel dat je iets meegemaakt hebt. 64 pagina’s zijn wat te weinig om helemaal in de sfeer te geraken, maar nu kan je dus drie delen na elkaar lezen.

De zoveelste verstripping van een roman, maar Colin weet het aangrijpende boek op de juiste manier om te zetten. De expressionistische tekeningen trekken je mee in dit verhaal van jonge liefde tegen het dramatische decor van het Franse platteland. De dreiging van de nabije oorlog (1914) zorgt voor heel wat emoties, mooi in beeld gebracht door de nadruk te leggen op de personages in dit boek.

We kennen allemaal sprookjes waarin kinderen op avontuur vertrekken, maar wat gebeurt er dan met hun achtergebleven ouders? Van deze premisse weten de auteurs een leuke studie te maken. De ouders zelf zijn doodongerust bij de plotse verdwijning, maar de buurt verdenkt hen ook. En wat als de kleine avonturier terugkomt en een fantasievol verhaal heeft over magische werelden waar hij de held was? Het boek is zo donker ingekleurd dat het wel lijkt dat hier in deze echte wereld alles kommer en kwel is. En heeft elk sprookje een happy end?

Istin blijft verderbouwen aan zijn fantasy-universum. In het Frans zijn er al 85 albums verschenen. De populariteit mag niet verbazen in deze era van tv-seriekijkers. Je krijgt een afgerond verhaal per album, maar met onderliggende verbanden tussen de hele serie. Ogon is de verkenning van een nieuw continent met Afrikaanse invloeden waar woeste gorilla’s en rode elfen heersen. Het verhaal is doorsnee, maar weet te boeien en de tekeningen zijn indrukwekkend. Een leuk uitstapje, maar het is geen ‘De 5 rijken‘.

Met veel humor werd deze geschiedenisles van Tom Waes verstript. Het ideale cadeau voor jongeren die denken dat lezen en geschiedenislessen saai zijn. Voor deze bundeling van de twee delen, betaal je maar 45 euro. Elk apart waren ze 30 euro, dus dit is een koopje!