Het beste van het voorjaar 2022 – boeken

Het beste van het voorjaar 2022 – boeken

2022 voorspelt tot nu toe veel goeds – van hybride wezens in de ‘Bijendans’ tot grote sociopolitieke vraagstukken in ‘Een onverwachte broederschap’. Literatuur die blijft hangen, ons doet lachen en ontroert. Nog inspiratie nodig voor deze zomer? De CE-boekenredactie maakte een lijstje met topfavorieten van het voorbije half jaar!

Nederlandstalige literatuur

1. Tom Lanoye, ‘De draaischijf’

Meesterlijk? Ja, toch wel. Omdat dit een roman is die toegang biedt tot het hoofd en de wereld van iemand die ‘gewoon’ meedraait in een structuur. Iemand die denkt slimmer te zijn dan het hem omringende systeem. Kortom: het soort persoon waarop iedere bureaucratie gedijt.

Karel Alleene besprak het werk hier.

2. Auke Hulst, ‘De mitsukoshi troostbaby company’

Wie ‘De Mitsukoshi Troostbaby Company’ science fiction noemt, heeft gelijk en doet het boek tegelijk oneer aan. Auke Hulsts nieuwste boek, tegelijk zijn opus magnum, is een ingenieuze vermenging van genres: een verontrustende dystopie, een fictief dagboek, een hilarisch tijdreisverhaal, een ontroerende vader-dochterroman. Vooral daar ráákt Auke Hulst: zelden lazen we zo’n ontwapenende roman waarin de relatie tussen een papa en zijn zevenjarige dochter zo centraal staat.

Is het redelijk te treuren om een toekomst die zich niet voor zal doen? Zoveel parallelle werelden zijn ongezien gebleven zonder dat we er erg in hebben – wat maakt een wereld waarin mijn vader níét verdronk dan anders? […] De mens is het enige dier dat treurt om het verlies van ingebeelde universa.

3. Lara Taveirna, ‘Pluto’

Met het bezwerende en beklemmende ‘Pluto’ plaveit Lara Taveirna de weg naar groots schrijverschap.

Taveirne schrijft alsof het over elk van ons gaat. Hoe gedetailleerder ze vertelt, hoe universeler haar verhaal wordt. Met haar pen laat ze een universum ontstaan waar je als lezer maar al te graag in duikelt en rondzweeft.

Lees de volledige bespreking van Karel-Willem Delrue hier.

4. Peter Verhelst, ‘Lichamen’

‘Lichamen’ is een typische Verhelst. Het is een boek dat begint wanneer je het dichtslaat, want het tast je bestaande manier van waarnemen aan. De oude zekerheden zijn versplinterd. Wat vertrouwd lijkt, hoeft dat niet altijd te zijn.

Wat is de schil van de eenzaamheid? Het vergeten is de schil van de eenzaamheid. Herinneringen die verharden en zo hard worden dat je er niet meer bij kunt.

Lees hier de bespreking van Karel Alleene.

5. Paul Demets, ‘De Bijendans

In ‘Bijendans’ serveert Demets poëzie van een uitzonderlijk hoog gehalte.

Hij laat het gebrom van hybride wezens – tussen mens en insect – horen in een unieke verzameling gedichten opgedragen aan alle werksters in de samenleving. Dit is Demets op zijn best.

Zie hier de bespreking van Karel Alleene.

Vertaalde literatuur

1. Claudio Morandini, ‘Sneeuw, hond, voet’ 

De Italiaanse bestseller ‘Sneeuw, hond, voet’ is een bijzonder boekje.

Morandini schrijft een roman over een man, een hond en een ondergesneeuwde Alpenhut. Even poëtisch als scabreus. Even grimmig als geestig. Literatuur die knalt.

En zodra de temperatuur iets oploopt, beginnen de blokken ijs te razen totdat ze uit elkaar spatten, worden ze getroffen door hoestbuien, geven ze toe aan luidruchtige knallen en scheten.

Lees hier de bespreking van Lise Delabie

2. Claire-Louise Bennett, ‘Kassa 19’

De Britse schrijfster Clare Louise Bennett zet maar al te graag de gevestigde literaire orde opzijzet. Lef, guts, moed, you name it. Bennett heeft het in overvloed.

Het is eigenlijk een kwestie van leven of dood. Ja. Ja. Ja, dat is het. De bladzijden omslaan. De bladzijden omslaan. Wanneer we de bladzijden omslaan worden we weer geboren. Leven en sterven en leven en sterven en leven en sterven. Keer op keer.

De bespreking van Philippe De Cleen vind je hier.

3. Isabel Allende, ‘Violeta’

Isabel Allende laat zich inspireren door het leven van haar moeder en neemt ons mee door een eeuw aan Latijns-Amerikaanse geschiedenis.

Aangrijpend, confronterend en met zeer veel gevoel voor drama en mensenkennis, afgewisseld met luchtige en humoristische passages. Violeta is representatief voor haar tijd: opgroeien in een politiek onstabiel regime, een snel evoluerende maatschappij. Een turbulent leven, van pandemie tot pandemie. Een eeuw Violeta.

4. Amin Maalouf – ‘Een onverwachte broederschap’

Met zijn nieuwste roman toont Maalouf dat hij nog steeds in de hogere echelons van de wereldliteratuur thuishoort. 

‘Een onverwachte broederschap’ koppelt erudiete beschouwingen over de wereldbrand aan weergaloos schrijftalent. Het is een hedendaagse, in dagboekvorm gevatte fabel die resoneert met de grote sociopolitieke vraagstukken van onze tijd.

Philippe De Cleen bespreekt de roman hier.

5. Edouard Louis, ‘Veranderen: methode’

De jonge Franse schrijver Édouard Louis keert wederom terug naar zijn familieverleden en zijn jongere ik – Eddy Bellegueule. Louis weet ons te boeien met zijn kwetsbaarheid, de ontmaskering van zichzelf. Hij spaart niets of niemand, ook zichzelf niet. En die eerlijkheid werkt heerlijk bevrijdend.

Soms weet ik niet zeker of mijn inspanningen iets hebben opgeleverd. Soms denk ik dat al dat vechten vergeefs is geweest en dat ik door te vluchten heb gevochten voor een geluk dat ik nooit heb gekregen.

De volledige bespreking van Elise Peeters vind je hier.

Nog 3 toppers voor jouw zomerlijstje:

Jeroen Theunissen, ‘Ik = cartograaf’

“Bestijg de trein nooit zonder uw valies met dromen, dan vindt ge in elke stad behoorlijk onderkomen.” Het is de beginzin van Jan Van Nijlens gedicht ‘Bericht aan de reiziger’. Een zin die tevens van toepassing is op ‘Ik = cartograaf’. Een eigenzinnig, ontzettend rijk boek van een schrijver die een unieke plaats inneemt in ons taalgebied.

Amia Srinivasan, ‘Het recht op seks: feminisme in de 21e eeuw’ 

In de huidige tijdsgeest is ‘Het recht op seks’ op zijn minst bijzonder te noemen. De Brits-Indiase filosofe Sravinisan betrekt de lezer in morele vraagstukken over seksualiteit en gender en doet ons nadenken over de beperkingen van het huidige, mainstream feminisme.

Nadia De Vries, ‘De bakvis’

‘Rouw is een parasiet’. In deze prachtige debuutroman beschrijft De Vries het verhaal van Distel Nooitgedacht en de rouw om haar vader, die haar achtervolgt in de vorm van monsters. Monsters die alleen zij ziet weliswaar, en die langzaamaan haar leven verder beheersen.


Related Images: