Met ‘Sky Rojo’ levert Spanje weer compleet over the top televisie
Sky Rojo (Seizoen 1 – 2021) 
De Spaanse Armada van kleurrijke, maar bombastische series zendt een nieuw oorlogsschip onze richting uit. ‘Sky Rojo’, van dezelfde makers als ‘La casa de papel’, dompelt ons met acht korte afleveringen onder in een wereld vol drugs, geweld en prostitutie. De serie gaat daarbij even vaak kopje onder als dat ze weer boven water komt.
Coral, Wendy en Gina zijn sekswerkers in de club van de diabolische Romeo. Wanneer die laatste Gina bijna vermoordt, schieten Coral en Wendy ter hulp. De drie laten hun pooier voor dood achter en nemen de vlucht. Tot zover in een notendop de samenvatting van de eerste aflevering. In de volgende zeven krijgen we een mix van roadmovie en achtervolgingsthriller, want de broers Christian en Moisés zetten de jacht op de drie dames in. Ook komen we via flashbacks te weten hoe ze in de prostitutie terechtkwamen.
Net als in ‘La casa de papel’ en het uitstekende ‘Élite’ trekken de Spanjaarden ook hier meteen alle registers open. Hoeveel gewelddadige actie- en gratuite seksscènes krijg je in een aflevering van een half uur gepropt? De reeks valt slechts zelden stil. Nochtans kan het zulke rustigere momenten goed gebruiken. De achtergrond van de personages wordt wel uitgewerkt, maar o zo oppervlakkig. Daardoor is het moeilijk om echt met hen mee te leven.
‘Sky Rojo’ had een mooi feministisch uitgangspunt kunnen hebben. Uitgebuite vrouwen die het recht in eigen handen nemen en zich desnoods met geweld bevrijden uit de klauwen van hun mannelijke kwelduivels. Maar de reeks maakt zich schuldig aan dezelfde visuele uitbuiting, alsof de makers schrik hadden om mannelijke kijkers af te stoten. Schaars geklede dames die over de weg scheuren in een sportwagen. Die elkaar te lijf gaan. Die onder de modder komen te zitten. Die zich daarna aan een tankstation – in slow motion – terug proper spoelen. Het is pure schaamteloze exploitatie. Het past wel binnen de campy sfeer van de serie, maar het doet de potentieel feministische boodschap teniet.
‘Sky Rojo’ pretendeert niet meer te zijn dan puur escapisme
Geloofwaardig is het allemaal ook niet. Waar is in hemelsnaam de politie? Er vallen doden, een ambulance wordt gestolen, onschuldige mensen worden bedreigd. Dat passeert allemaal zonder gevolg. Als in een moderne western heb je de goeden tegen de slechten in een wetteloze wereld. Het ruige, broeierige binnenland van Tenerife leent zich hier wel uitstekend voor.
Waarom werkt ‘Sky Rojo’ uiteindelijk dan toch een stuk beter dan bijvoorbeeld ons eigen ‘Fair Trade‘? Geen idee. Misschien zijn we milder voor de Spaanse televisie van de laatste jaren, die al langer puur escapisme laat primeren op degelijk uitgewerkte drama’s. Deze reeks pretendeert ook niet meer te zijn dan dat. Er zit ook veel meer schwung in en de afleveringen zijn kort genoeg, zodat het net niet te veel wordt. Heb je dus vier uur op overschot en ben je op zoek naar hersenloos vertier? Dan is ‘Sky Rojo’ misschien wel iets voor jou.
