CE’s StripFax september 2025

Deze indrukwekkende grafische bewerking van een kortverhaal van de Duitser Mann vertelt het verhaal van een weerzinwekkende hypnotiseur die een Italiaans dorp volledig in zijn ban krijgt. Deze parabel begint rustig als een reisverslag maar de spanning bouwt gestaag op tot een verrassende climax, waardoor je door de bladzijden snelt. De vergelijking met Mussolini en met hedendaagse dictators of populisten, ligt voor de hand, wat het boek meteen erg actueel maakt. Maar het zijn vooral de rusteloze tekeningen van de Gentse beeldhouwer Tinel die je keer op keer doen teruggrijpen naar dit kunststukje. Soms zijn ze accuraat realistisch, dan weer wild expressief als een werk van Ensor. Lees een uitgebreide recensie op onze site.

Altijd leuk om een strip te zien die zijn lezerspubliek niet onderschat. De serie ‘Haar’ vertelt het verhaal van een tienermeisje met verschillende persoonlijkheden, in de strip uitgebeeld door telkens een andere haarkleur voor het hoofdpersonage Elle. Terwijl het eerste deel vooral ging over de moeilijke interactie met haar leeftijdsgenoten, gaat het nu vooral over haar innerlijke strijd. Uitgeverij Standaard was eerst niet van plan om dit tweede deel nog in het Nederlands uit te brengen. Gelukkig is de uitgever op die beslissing teruggekomen. Hopelijk heeft dit tweede deel genoeg succes om ook het derde deel, dat al in 2023 in het Frans verscheen, uit te brengen.

Na ‘De slang en de coyote’ is dit het tweede deel in een trilogie. De albums kunnen zelfstandig gelezen worden, maar ademen dezelfde sfeer uit: die van een moderne western in het Amerika van zo’n 60 jaar geleden. De makers van Tango hebben aan dit boek meer tijd en aandacht besteed dan hun commerciële reeks, maar sommige figuren blijven toch wat oppervlakkig uitgewerkt en de clichés loeren steeds om de hoek. Ideaal voor een spannend uurtje ontspanning, maar het mist net dat tikkeltje originaliteit om goud te halen.

Charlie Chaplin wist het al: zonder woorden kan het ook, maar het is verduiveld moeilijk. De Nederlandse illustrator Schoppert brengt het ontroerende verhaal van een pompbediende die strijdt tegen de bouw van een brug waarvoor zijn benzinestation moet wijken. Een ongelijk gevecht van de kleine man tegen de maatschappij, waarbij hij alles verliest. Met zijn realistische tekeningen weet Remco heel wat sfeer en emoties op te roepen. Een woordeloze strip om in stilte van te genieten.

Dat de Spanjaard Homs kan tekenen, dat wisten we al van zijn aangrijpende ‘Angelus’ of recent nog de serie ‘Shi’. Deze keer neemt hij ook het scenario voor zijn rekening en doet dat met volle overgave. Iets teveel enthousiasme zelfs, want het basisverhaal van de liefde raakt wat ondergesneeuwd door de strijd van het hoofdpersonage Coral met de duivel, en een plot rond joden die de Golem terug tot leven willen wekken om de nazi’s te bestrijden. Toch blijft het een vlot te lezen strip, die tegelijk aanzet tot nadenken over het echte leven. Dus niet alleen mooi om naar te kijken, maar ook duivels interessant.

Als een gevierd, Frans stripscenarist die pareltjes als ‘Krasse Knarren‘, ‘Alim de leerlooier‘ of ‘Een oceaan vol liefde‘ op zijn naam heeft, zich aan een kinderboek waagt, dan zijn we natuurlijk benieuwd. Ik veronderstel dat het verhaal van de wolf ook in Frankrijk speelt, maar zeker voor België is dit knotsgek sprookje over een wolf waar iedereen onterecht bang voor is, zeker actueel. Altijd leuk om iets voor te lezen voor de kleine spruit en er als volwassene ook veel plezier aan te beleven. Itoïz zorgt met haar duidelijke tekeningen ervoor dat de wolf er soms angstaanjagend uitziet, maar soms ook gewoon lief en vriendelijk. Sommige scènes zijn als het ware zoekplaatjes, op andere bladzijden blijven de grafisch sterke beelden bij. Ideaal begin dus voor de kleinsten onder ons als instap naar stripverhalen. Komt die verzameling van grootvader toch nog van pas!

Er is een meteoor die de aarde bedreigt, maar de titel slaat op de personages wiens levens blijven doorgaan in dit koude, Amerikaanse stadje. Dat de strip begint met een citaat van Raymond Carver is natuurlijk geen toeval. Meteoren beschrijft ook de onderkant van de maatschappij waar mensen het leven moeilijk aankunnen maar toch doorgaan. Ondanks de meer dan 300 bladzijden lees je dit in één ruk uit. Dat is voor een groot deel te danken het talent van de tekenaar die met zijn geniale beeldcomposities het verhaal vooruitstuwt. Niettegenstaande het ontbreken van een echt plot, blijf je geboeid lezen over deze helden van alledag, die tot leven komen dankzij de levensechte dialogen. Een relaas over mensen zonder hoop, dat zelf toch hoop biedt, want uiteindelijk zijn ze er toch voor elkaar. Ondanks de koude setting, toch iets om warm van te worden.

Het verhaal van Romeo en Julia is al honderden keren verteld, maar scenarist Kris (‘Moeder Oorlog’, ‘De wereld van Lucie’, ‘Een zakje knikkers’) weet het toch interessant te maken door de actie te verplaatsen naar Ierland in 2019, waar de spanningen weer oplaaien door de Brexit. De harde realiteit van het Ierse leven wordt prachtig weergegeven door de woeste tekeningen van Bailly. De levendige kleuren benadrukken het intense liefdesverhaal, maar ook de verwoestende dreiging die wel achter elke deur lijkt te schuilen. Enkel de muziek van de vroege U2 ontbreekt nog, maar daar kunt u zelf voor zorgen.

Bijna niet te geloven, maar Sus & Wis gaan al 80 jaar mee, en Jommeks is nog steeds alive and kicking na 70 jaar avonturen. Iemand bij de uitgeverij dacht dat het een goed idee was om hen samen te brengen in eenzelfde album. Gelukkig hebben ze alleskunner Dirk Stallaert aangetrokken voor de tekeningen. Hij weet op een rare manier die twee totaal verschillende tekenstijlen toch te combineren. Kristof Berte, tegenwoordig scenarist bij Jommeke en binnenkort bij de meer volwassen Sus & Wis: de helden van Amoras, weet ook de twee leefwerelden te combineren. Er zitten veel leuke knipoogjes in, wat het meteen plezant maakt voor de oudere, nostalgische lezer. En voor onze noorderburen zal het een verrassende kennismaking zijn met ons Vlaamse Jommeke.