CE’s StripFax december 2023

Biografieën verwateren dikwijls in een opsomming van feiten, maar deze auteurs maken er een leuke roadtrip van doorheen Amerika waar ze tal van personages ontmoeten die een link hadden met Prince en zo zijn leven vertellen. Zo is het niet enkel leuk voor de purperen fans, maar voor elke muziekliefhebber. De soms verrassende karakters en onthullende anecdotes doen je dikwijls gissen naar de waarheidsgetrouwheid van de verhalen, maar dat is deel van de fun.

Ritstier is een topscenarist als het er op aan komt om mensen te schetsen door middel van kleine gebeurtenissen. Of grote gebeurtenissen, zoals het overlijden van zijn vrouw in ‘Wils kracht’. In dit album zal hij ongetwijfeld ook uit zijn eigen leven geput hebben om het leven van een oudere weduwnaar te schetsen. Het begint indrukwekkend met de moeilijke relatie met zijn dochter en de weifelende omgang met andere vrouwen. Maar zo sereen het begin, zo druk wordt het einde.
Dochter Kruis heeft de krasserige stijl van de auteur van ‘Jan, Jans en de kinderen’ geërfd, maar door meer realistisch te tekenen, verliest ze ook aan emotionele zeggenschap. Al met al de moeite waard om te lezen, al zullen de Vlamingen zich over het gebruik van het woord ‘sjuderans’ moeten weten te zetten.

Een vrouwelijke psychiater als detective, dat is alvast een leuke insteek voor een moordzaak, zeker als bij het hoofdpersonage ook een steekje los zit. De tekenaar van ‘Mooie zomers’ en auteur van ‘Ondanks alles’ scoort weer met dit humoristisch verhaal waar de personages belangrijker zijn dan de plot. Zijn zwierige stijl past perfect bij het losbandige hoofdpersonage. Om in stilte van te genieten.

Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad, maar uiteindelijk is de meest favoriete kantoorklerk aller tijden terug ten tonele verschenen. En hij doet het met veel schwung zoals op de cover te zien is. De dochter van Franquin verzette zich oorspronkelijk tegen het idee, maar ik ga er vanuit dat ze na het lezen van wat de Canadees Delaf met Guust gedaan heeft, ze toch op beide oren kan slapen. De auteur van ‘Mooie Navels’ laat hem niet alleen herleven met veel respect, maar ook trouw aan zijn verleden. Hiermee pleziert hij waarschijnlijk meer de oudere generatie, maar dat is waarschijnlijk ook het grootste publiek voor deze heropstanding. De humor is prima, de tekeningen swingen als vanouds en het langere verhaal doet dromen van meer. Enkel de speciale handtekening van Franquin missen we.

We weten allemaal de afloop, Star Wars wordt een wereldwijd giga-succes, maar als je dit boek leest, geloof je nooit dat de toekomstige kaskraker uberhaupt afgeraakt. Net als in de docu Hearts of darkness, waar Coppola strijd levert om Apocalyps Now te maken, zie je hier de verschrikkelijke strijd die de jonge regisseur moet leveren met financiers, producers, acteurs en de weergoden. Dit zorgt ervoor dat het geen saaie biostrip wordt, maar een spannende making off.

Deze adaptatie van een radiohoorspel begint als een Kuifje in Congo, met een even saaie held en kleurrijke nevenpersonages. Maar doordat het hoofdpersonage door zijn avontuur in het duistere Afrika eind 19de eeuw zichzelf ontwikkelt, krijgt het verhaal spankracht. Corentin wordt van een naïeve jongeling een echte man, die als blanke begrip en respect kan opbrengen voor de oorspronkelijke bewoners. Enkel jammer dat de achtergronden zo statisch en vlak zijn, zodat je nooit het gevoel hebt dat je in een prachtig continent vertoeft.

Het plezier dat de auteurs beleefd hebben met het maken van dit album straalt van de platen af, en dat werkt aanstekelijk. De zwierige, losse stijl van de tekenaar van ‘Amoras’ is ideaal voor de losbandige avonturen van dit olijke duo. Legendre bewijst dat hij naast het ernstiger werk, ook nog steeds humor in zijn vingers zitten heeft. Hopelijk blijft hun vakantie nog lang duren.

Dezelfde tekenaar als van de reeks “Walking dead’, maar een heel andere sfeer in dit vampierenalbum. Geen tijd voor enige psychologie van de hoofdpersonages of emotionele scenes. Nee, dit is een rollercoaster met waanzinnig tempo die het unieke gebouw in New York verandert in een slagveld. Enig realisme, zoals je dat bij Kirkman’s zombieverhaal wel ziet, is hier niet van toepassing. Een uurtje hersenloos amusement, maar wel in een mooie uitgave.

Na het succes van het eerste kookboek geïllustreerd met striptekeningen, komt er nu een Vlaamse versie. Niet zozeer in de gerechten, alhoewel we wat bier en witloof terugvinden, maar zeker in de auteurs. Van grote artiesten tot beginnende talenten, allemaal mochten ze een illustratie of stripje maken voor dit leuke hebbeding. De gerechten zijn alledaags met een twist, dus zeker voor iedereen behapbaar.

Spakman spuugt op het dierenrijk met zijn vreselijke creaturen. Dat net hij dan een infoboek maakt over de uitzonderlijke fauna van onze planeet, leidt tot een hilarisch resultaat. Bij elke plaat die een nieuw exemplaar van onze prachtige natuuur voorstelt, lig je plat van het lachen. De tekenaar laat ze in hun slechtste daglicht zien, zeer tot ongenoegen van de hoofdpersonages zelf. Ideaal cadeau voor elke natuurliefhebber, of gewoon voor iedereen die nog eens graag in een deuk ligt.