De vleermuis fladdert niet meer
Ozzy Osbourne, ‘Laatste sacramenten’ 
De immer pensionerende rocker
Toen vorig jaar het laatste optreden van Black Sabbath werd aangekondigd keken wij er al lang niet meer van op. Ozzy Osbourne was de meester van het uitgestelde pensioen. Niet dat de man moest flexi-jobben om rond te komen.
Als stichtend lid van Black Sabbath in 1968, soloartiest sinds de jaren 80 en tv-ster in zijn eigen komische realitysoap had Ozzy gerust zijn laatste jaren op het strand kunnen spenderen. Maar Ozzy reeg de reünie tournees met Sabbath aan zijn eigen wederopstandingsoptredens zoals een echte Prins des Duisternis zou doen. Maar een goeie week na het afscheidsoptreden van Black Sabbath fladderde de vleermuis voor eeuwig naar de heavy metal jachtvelden. Net zoals zijn boezemvriend Lemmy stierf Ozzy bijna op het podium, gezeten op een troon en nog amper bij adem.
Biografie van een madman
Je hoeft absoluut geen gepassioneerde hardrocker met een patchesjeansvest te zijn om van dit boek te genieten. De details van Ozzy’s leven en carrière zijn voldoende om eender welke muziekliefhebber enkele uren leesgenot te verschaffen ‘Laaste sacramenten’ isvoorzien van genoeg anekdotes en kwinkslagen om het geheel uiterst leesbaar en amusant te houden. Terwijl sommige rocksterren denken het zich te kunnen permitteren van bommen voor Gaza te signeren, bleef Oz olie graag gewoon de clown uithangen en te genieten van het rocksterschap. Het verhaal van Ozzy’s jeugd getuigt van een doordrongen armoede.
Als middelste van vijf kinderen, dyslectisch en schoolverlater, was Oz gedoemd om te verdwijnen in het grijze arbeidersmilieu van Birmingham. Tot hij op z’n veertiende de Beatles ontdekte en besliste muzikant te worden. Diezelfde week zaagde ene Tommy Iommi zijn vingertoppen af van zijn rechterhand in een plaatslagerij. De rest, lieve vleermuizen, is geschiedenis!
Ozzy’s laatste grap
De ‘Laatste sacramenten’van Ozzy stonden al langer op stapel. Het boek lag zo goed als afgewerkt bij de drukker. Het lijkt wel alsof Ozzy ook hier weer zijn laatste grap uithaalde door enkele maanden voor de publicatie the great gig in the sky te vervoegen.
Al liepen wij al enkele jaren niet meer warm van de live prestaties van Oz en co, je kan er niet om heen dat met het heengaan van Ozzy Osbourne een rockicoon verdween. Het soort dat we niet vaak meer zullen meemaken. We zien Katy Perry deze schoenen niet vullen tenzij ze ooit een keer de kop van een vleermuis afbijt.
Laat de ietwat flauwe vertaling je niet tegenhouden om dit stukje metal geschiedenis te lezen. ‘Laatste sacramenten’ is verplichte literatuur voor elke metalhead.
