Phi-Psonics verzet de eigen bakens
Phi-Psonics, ‘Expanding to ones’ 
Inmiddels is het uit Los Angeles afkomstige jazzensemble Phi-Psonics met het nieuwe ‘Expanding to one’ (uit via Gondwana Records) toe aan een derde release. Het achterliggend idee bij de band rondom spilfiguur Ford-Young en multi-instrumentalist Sylvain Carton (baron-/tenorsax, fluit,..) is, zoals in de albumtitel ergens al vervat zit, om met het nieuwe album de eigen bakens te verzetten. Dat doet dit veelkoppige ensemble door spontaan, losjes en vrijuit te spelen met spiritual jazz elementen in een breder geheel. Door die wat uit te lichten of door ze net wat meer naar de achtergrond te schuiven.
Atmosferische klanklandschappen
Eerder bracht Phi-Psonics al twee reguliere albums (‘Octavia’ en ‘The cradle’) en een dubbelsingle (‘Morning Sun/Arrival’) uit. Het nieuwe, in het zonnige Los Angeles opgenomen ‘Expanding to one’ sluit daar best mooi op aan. Het trekt de lijn van eerder werk best door. Zo is er ook nu weer sprake van overwegend instrumentale spiritual jazz. Of anders gesteld: sterk atmosferische klanklandschapjes met een uiterst meditatief karakter.
Brede cast aan muzikanten
‘Expanding to one’ zou je kunnen beschrijven als een prima soundtrack om bij te onthaasten. De muziek is zacht en rustig, met voorzichtige streepjes fluit, harp, lichte bas en piano die elkaar ondersteunen. Om dat allemaal voor elkaar te krijgen, reikten contrabassist Ford-Young en multi-instrumentalist Carton, die op dit nieuwe album zowel op (tenor/bariton)saxofoon als op (alt)fluit te horen is, de hand naar een wat bredere cast aan (gast)muzikanten. Tijdens verschillende livesets in Los Angeles werden vervolgens de beste stukken geselecteerd en verder verfijnd.
Ook al is dit nieuwe Psy-Phonics album goeddeels live opgenomen, toch merk je daar relatief weinig van. Wel slaagt het veelkoppige ensemble rond spilfiguur Ford-Young erin om de luisteraar mee te nemen in een verhaal van rust en lichtjes bedwelmende roes. Daarnaast verwerkt de band op de nieuwe ‘Expanding to one’ plaat verschillende thema’s, zoals onder meer liefde, relaties (een teder ‘Love theme from your life’), net als er verschillende verwijzingen opduiken richting de alsmaar kwetsbaar wordende natuur (‘Nature signs’).
Rondjes draaien
Tezelfdertijd valt in het dik uur aan muziek dat Psi-Phonics op ‘Expanding to one’ naar voren brengt op dat er een best knappe structuur en opbouw in het geheel terug te vinden is. Vanuit een wat kortere prelude wordt er langzaam maar zeker toegewerkt naar een zeer fraai middenstuk. Om dan finaal te eindigen met enkele composities waar voor het eerst binnen het goeddeels instrumentale geheel ook wat zang te horen is. Dat maakt ook dat als deze plaat eindigt, je met plezier dit heel fijne, maar vooral ook bijzonder rustige spiritual jazz album met plezier nog eens rondjes laat draaien.
