Zombie brengt leven in de traditionele brouwerij
Nix, ‘De Buurtpolitie 10. De Zombie’ 
Je hoort uitgevers wel eens klagen dat ons Nederlandstalige afzetgebied te klein is voor een leefbare markt. Het wordt nog erger als je weet dat veel Vlaamse strips voor geen moer verkopen in Nederland. En andersom trouwens ook niet. Vandersteen heeft er dan wel voor gezorgd dat Suske en Wiske zeer populair zijn bij onze noorderburen, onze andere verkooptoppers – ‘F.C. De Kampioenen’, ‘Jommeke’, ‘De Kiekeboes’ en ‘Urbanus’ – raken ze daar aan de straatstenen niet kwijt. Gelukkig zijn wij Vlamingen toch nog fervente striplezers (ik denk dat enkel Japan ons hierin het nakijken geeft) waardoor deze strips nog aanzienlijke oplages kunnen halen en hun makers van brood op de plank kunnen voorzien.
Jarenlang was het schier onmogelijk om als stripserie aansluiting te vinden bij dat rijtje toppers. Zelfs het erg leuke ‘Jump’ van rastalent Charel Cambré moest de duimen leggen voor de onverbiddelijke verkoopcijfers die grote uitgevers eisen. Ook Studio 100 stopte met zijn ‘Samson & Gert’- en ‘K3’-strips, beeldverhalen die er toch voor zorgden dat jong talent hier zijn kunnen kon ontwikkelen (zoals Cambré) of oud talent nog voor zijn pensioen kon zorgen (zoals Jean-Pol).
Een vastgeroest bastion dat niet meer te veroveren viel, zou je na al die jaren denken, maar toen kwam er in 2014 een televisieserie waar de jeugd verzot op was. Drie jaar later wilden de makers op het succes voortbouwen en er een stripserie van maken. Niet zo verwonderlijk, want in het verleden zijn wel meer pogingen geweest om van BV’s of tv-series strips te maken, meestal met beperkt – zeker in tijd – succes. Wat wél verwonderlijk was, was de tekenaar die hiervoor aangetrokken werd: Nix.
Deze burgerlijk ingenieur had met zijn bekendste reeks, ‘Kinky & Cosy’, in 2007 nog de prijs voor het beste humoralbum gewonnen in Angoulême. Wat zou hij, met zijn absurde en anarchistische humor, gaan doen met deze brave politieserie? Het eerste album was in ieder geval een onmiddellijk publiek succes. Dat was te verwachten, dankzij de populariteit van de tv-show. Wat niet te verwachten viel, is dat de stripreeks na tien nummers nog altijd bij de top aansluit.
En dat is dan weer te danken aan het talent van Nix, die door zijn losse en schematische stijl een makkelijk leesbare strip maakt, en ook zijn humor met kantjes kan gebruiken om meer te doen dan een doodbrave verstripping. Komt daarbij dat hij perfect weet hoe hij de verschillende personages kan gebruiken om conflicten en humor te laten opborrelen op bijna elke pagina. De eenvoudige plot zorgt voor snelheid en een leuke spanningsopbouw. In dit tiende deel heeft Nix bijvoorbeeld genoeg aan een fikse regenbui en een autowrak zonder lichaam om ons 32 pagina’s lang te amuseren.
‘De Buurtpolitie’ is uiteindelijk dan wel geen voorbeeld van de negende kunst, maar het is toch verademend dat er eens een nieuwe concurrent komt piepen bij de Vlaamse succestoppers. En als al die kijkertjes van ‘De Buurtpolitie’ nu ook gaan lezen, dan gaat onze minister van Onderwijs Weyts ook weer content zijn. Dat is niet nix.
