Fauvist & Absinth, beiden ontvrouwd en onthand op Uitmarkt
Kleinkunst en Toneel, Uitmarkt 2013 
Na een korte maar krachtige openingsavond met bekende namen, bewegen we ons de dag erop langs de kleinere theaters en concertzalen om te zien en horen waar het ‘Talent Groeit!’. Terwijl het Museumplein langzaam volstroomt met dagjesmensen, verraste toeristen en wat aangekleed ‘Oud-Zuid’, is het rondom het Leidseplein nog rustig. In een aangenaam zonnetje staan we deze morgen dan ook zonder dringen te wachten voor de Sugar Factory, voor een optreden van muzikaal en theatraal collectief Fauvist***.
Dat de wat rommelige aftrap van het ensemble niet zonder reden is, blijkt als we te horen krijgen dat Fauvist’s frontvrouw Laura Johannes na een ongeluk in het ziekenhuis is beland. ‘De aanmoediging ‘break a leg’ had zij wat te letterlijk genomen’, grapt haar vriend en vervanger, Maarten Ebbers. Ontvrouwd en daarmee wat onthand besloot het overgebleven herentrio, met naast cabaretier Ebbers nog André Schoorlemmer (gitaar, mandoline) en Bas Kisjes (contrabas), vandaag op de Uitmarkt Fauvist toch een gezicht te geven.
Wat we te horen krijgen zijn drie nummers, twee intro’s en één slotakkoord uit het avondvullende programma ‘Allemaal op weg’. Opvallend genoeg blijkt Ebbers vooral de odes aan de ex-geliefde van zijn vriendin uit zijn hoofd te kennen, die hij dan ook moedig ten gehore brengt. Ook het derde nummer, de lofzang aan ‘oma’s apparaatje op Duracell als mannelijk alternatief’, verraadt een vrouwelijke motor achter dit gezelschap, waaraan vandaag ook qua présence overduidelijk een pittige frontvrouw ontbreekt. Vooral de wat nerveuze Schoorlemmer en de verlegen Kisjes hebben een hoog bescheiden ‘Cor Bakker’ gehalte. Desalniettemin werken de frivole Nederlandse liedjes uitnodigend en kunnen we alleen maar uitkijken naar wat Fauvist in volledige formatie te bieden heeft.
De Uitmarkt is aardig op gang gekomen als we ‘s middags in de rij staan voor Theater Bellevue waar we een voorproefje gaan krijgen van ‘Absinthe‘**. De nieuwste voorstelling van het prille, maar daarom niet minder prestigieuze, gezelschap De Hollanders, onder regie van Gerardjan Rijnders.
Toerde het gezelschap de afgelopen tijd nog met hun eigen eindexamenvoorstelling door het land, dit keer wisten zij Arthur Japin aan zich te binden om een stuk voor hen te schrijven. Geïnspireerd op het idealisme van de jonge acteurs schreef hij een stuk over ‘De Tachtigers’, de rebelse literaire beweging van de negentiende eeuw waar onder andere Willem Kloos en Herman Gorter deel van uitmaakten. De voorstelling focust zich op het leven van Anna Witsen, zus van tachtiger Willem Witsen, haar vlucht van een dominante vader, haar dromen en haar uiteindelijke verdrinking.
Van deze grootse aankondiging in het programmaboek krijgen we vanmiddag slechts een flard te zien. Gekleed in herenondergoed en vuile overhemden staan de jongens en meisjes van De Hollanders klaar op een lege toneelvloer. Na een gezongen intro volgt er een gedragen betoog die met zorgvuldige dictie en grote gesticulaties dwars door de vierde wand wordt gespeeld. Dat de literaire tekst, bedoeld voor één mond, nu met vijf monden wordt gesproken, maakt het lastig te volgen. Dat ze zich in hun relaas wenden tot hen die de kunsten goedgezind zijn (en vooral tégen recensenten) en zich opmaken voor een nieuwe artistieke lente, zoveel is duidelijk. Erg veel connectie lijken de spelers (nog) niet met hun tekst te hebben. We proeven de bravoure en de l’art pour l’art, maar de echte overtuigingskracht ontbreekt er wat ons betreft nog aan. Maar er is nog hoop, want de première is pas in oktober.
We bezochten de Uitmarkt Amsterdam op 31/08/2013.
