Zazí: eloquente sexiness en de redding van een kniesoor
Zazí, Uitmarkt 2013 
Mercure: een podium op het water van het Museumplein. Een betere plek hadden de dames van Zazí zich niet kunnen wensen om een voorproefje te laten horen van hun gloednieuwe album ‘Siren song’****. Geïnspireerd door de mythe van drie bloedmooie sirenes die de bemanningsleden op zee verleidden met hun gezang, werkten zij aan een reeks nieuwe nummers waarvan we er tijdens deze zonnige aftrap van het culturele seizoen alvast een aantal te horen krijgen. Vandaag is het aan het Uitmarktpubliek om de zoete klanken van het Zazí trio te weerstaan. Dat dit een harde dobber zal zijn, blijkt meteen als met het titelnummer ‘Siren song’ niet alleen hun betoverende uitstraling maar ook hun glasheldere stemmen de associatie wekken met aanlokkelijke zeemeerminnen.
‘Eigenzinnige popfolk met een vleugje chanson en soms een jazzy randje’, zo betitelen de meiden hun genre. Onder begeleiding van accordeon, mandoline en ukelele brengen ze ons inderdaad een melange van muziekstijlen met een sterk eigen ‘Zazígeluid’. Zuivere samenzang is één van hun voornaamste handelsmerken. Zowel het eerdergenoemde ‘Siren song’ als het opzwepende nummer ‘Irish black’ bevatten indrukwekkende close harmonies zoals we die bijna alleen nog kennen van de Andrews Sisters. Strak, zuiver en speels tegelijk.
Afgelopen zomer kregen ze al veel radioaandacht voor hun sprankelende zomernummer ‘Turn me on’, en terecht. Zazí staat voor vrolijkheid, zonder oppervlakkigheid: ze weten frivoliteit met stijl te combineren. Ook al zijn de nummers vaak lichtvoetig of nodigen ze ongegeneerd uit tot ‘het zwaaien met de armen’, zoals bij het folkachtige ‘All you need’, Zazí brengt zelfs de meezingers met klasse en perfectie. Een kanttekening bij laatstgenoemde nummer is dat het hier en daar grote overeenkomsten vertoont met Emerald’s ‘Back it up’. En in het muzikale vaarwater van dit hitkanon kunnen de dames van Zazí zich maar beter niet begeven.
Verder schieten ze geenszins tekort als het draait om originaliteit en zingen ze in vele talen. Voor een van de laatste nummers kruipt Dafne Holtlant achter de piano en schakelt moeiteloos over op het Noors voor het nummer ‘Ride ranke’ van zanger Finn Kalvik. Over de kwaliteit van de uitspraak zullen we niet oordelen, maar ook het Scandinavisch staat de meisjes goed. Het Spaanse ‘Porqué te vas’ en het Duitse ‘Du willst mir an die Wäsche’ die ook op het album te vinden zijn, laten ze vandaag zelfs nog achterwege.
En hoewel er op de zuiverheid van de zang, de muzikale begeleiding en de kwaliteit van de nummers niet zoveel aan te merken is, is het hele repertoire al met al wel mierzoet. Een voorzichtig rafelrandje zien we uiteindelijk nog terug in de tekst van (en Zazí’s ode aan) Hans Dorrestijn: ‘Nu de liefde me zo tegenzit’. En zo hebben we, met dank aan Neerlands grootste kniesoor, aan het eind van dit lieflijke optreden, toch weer een beetje onze balans hervonden.
We bezochten de Uitmarkt Amsterdam op 31/08/2013.
