Black Country, New Road is een band om in de gaten te houden
Black Country, New Road, ‘For the first time’ 
‘Och, gooi er gewoon een berg vreemde elektronische geluiden over’ lijkt soms het enige antwoord op de vraag hoe je in het rockgenre nog echt uniek uit de hoek kan komen. Gelukkig heb je ook bands die met dat advies simpelweg hun broek afvegen. Het Britse Black Country, New Road is zo’n band. ‘For the first time’ is het resultaat.
‘Is Black Country, New Road ’s werelds eerste post-alles-band?’ vroegen wij ons in onze vooruitblik naar 2021 nog af. Dat naar aanleiding van vooruitgestuurde nummers als ‘Sunglasses’ en ‘Science fair’. Merkwaardige mixen van postrock, postpunk en jazzrock, en zanger Isaac Wood die boze teksten declameert met de intensiteit van de boze, verwarde man op de omgekeerde bierbak in het park die de regering haat. Slint is nooit ver weg, maar verder vielen deze nummers met weinig te vergelijken. Volgende halte: torenhoge verwachtingen.
Doctoraat in spanningsbogen
Opener ‘Instrumental’ zet de juiste toon door je op het verkeerde been te zetten. Het nummer klinkt eerder als de soundtrack voor een wild straatgevecht in een of andere Marokkaanse soek dan op een Black Country, New Road-nummer zoals hierboven beschreven. Maar het klinkt spannend. Zelfs een beetje gevaarlijk. Maar bovenal is het eens iets compleet anders.
En zo begint een wilde rit van veertig minuten vol onverwachte wendingen, meesterlijk opgezette spanningsbogen en quotable tekstflarden vol referenties naar de popcultuur (‘Leave Kanye out of this!!!’). In bijna elk nummer wordt de impressie gewekt dat er ieder moment iets goddelijks kan losbarsten, en vaak is dat ook precies wat er gebeurt. Door de korte speelduur is ‘For the first time’ ook typisch zo’n album waarbij je na het wegsterven van de laatste noten meteen terug wilt voor een nieuw ritje in de achtbaan.
It’s black country out there!
Black Country, New Road liet zich al in 2019 opmerken met vroege versies van ‘Sunglasses’ en ‘Athens, France’, maar door een of andere pandemie (jullie toevallig iets van gemerkt?) heeft het tot nu geduurd voor dit album op ons losgelaten kon worden. Ondertussen waren bijna alle nummers op ‘For the first time’ al in een of andere versie bekend. Samen met de constatering dat de oude versie van sleutelsong ‘Sunglasses’ misschien nog net iets dieper sneed, kan dit album paradoxaal gezien toch wel aanvoelen als een teleurstelling voor zij die er vroeg bij waren. Pas kunnen afstappen na bijna twee jaar op de hype-trein, daar doet natuurlijk geen enkele band zijn voordeel mee.
Maar dit geheel terzijde. Black Country, New Road heeft met dit album iets heel bijzonders met ons gedeeld. Een rockplaat die briest, schuurt en nieuwe wegen opzoekt zoals niet vaak meer wordt gedaan. Dertig jaar geleden schreef het Amerikaanse blad Rolling Stone dat ‘Nevermind’ van Nirvana hun geloof in de rock-’n-roll herstelde. Doet ‘For the first time’ nu hetzelfde bij ons? Moeilijk te zeggen, maar het bewijst in ieder geval wel dat er ook in de jaren ’20 nog genoeg te bereiken valt in dit aloude genre. En dat is zeker iets waard. Hoppa, vijf sterren.
