Anoushka Shankar duikt de nacht in met bezwerende, exotische sitarsounds
Anoushka Shankar, ‘Chapter II: how dark it is before dawn’ 
Het werk van de Brits-Indiase muzikante Anoushka Shankar is hier bij ons in België helaas niet zo echt gekend. Toch loont kennismaking met de dochter van Pandit Ravi Shankar ruimschoots de moeite. Doorheen de loop van haar carrière in de muziekwereld heeft Shankar een best brede discografie opgebouwd – met albums als ‘Breathing under water’ (2007, Manhattan), ‘Traveller’ (2011, Deutsche Grammophon), de ep ‘Love letters’ (2020, Universal) en het recent verschenen livealbum ‘Between us’ (2022, Leiter, samen met het Metropole Orkest), waar zij dezer dagen ook nog eens nieuw werk aan toevoegt.
Een nieuwe songcyclus
Vorig jaar verscheen met ‘Chapter I: forever, for now.’een eerste ep die deel uitmaakt van een nieuwe, geplande trilogie. Shankar blijft echter focussen op haar rol als liveartieste waarbij ze te zien is in concertzalen wereldwijd, waarbij zij onder meer de keuze maakte om kortere, kleinere ep’s / ‘mini-albums’ te maken eerder dan reguliere platen. Bovendien stelt dat haar in de gelegenheid om met die nieuwe songcyclus scherp te stellen op creatieve vernieuwing en artistieke samenwerking.
Zo bijvoorbeeld werkte zij de eerste ep samen met de Duitse neoklassieke pianist/componist Nils Frahm en met de Pakistaanse vocaliste/componiste Arooj Aftab. Over die ep stelt Shankar dat die geluidsmatig een regenachtige en lichtbewolkte namiddag evoceert terwijl deze nieuwe worp eerder de diepe, dromerige nacht in hoopvolle afwachting van een nieuwe dag / licht, beschrijft.
Verzetten van artistieke bakens
Deze nieuwe ep klinkt bijgevolg dan ook best anders dan de voorganger. Mogelijk zit het gegeven dat de opnames voor deze nieuwe ep van Shankar grotendeels in Los Angeles, meer bepaald in de Soundtree studios van Peter Raeburn, plaatsvonden wel voor iets tussen. De combinatie tussen Raeburn die het best gekend is omwille van soundtrackwerk en Shankar, een van s’werelds meest innovatieve sitarspeelsters levert een ep op die zeker voor westerse oren best onconventioneel en experimenteel klinkt.
Meditatieve insteek
Deze nieuwe ep van Anoushka Shankar laat zich kennen als een meditatieve, sterk ambientgerichte geluidssculptuur. Mystiek, maar ook zoals tijdens ‘Below the surface’ donker en duister. Elders zoals tijdens ‘Pacifica’ of ‘Offering’ merk je hoe Shankar met de composities op deze ep helende muziek voor het voetlicht tracht te brengen. Ook in onzekere en donkere tijden, waarbij ze met de muziek een soort tegengewicht probeert te bieden voor de soms wat moeilijkere passages in het leven.
Deze muziek is vanzelfsprekend gekleurd door de eigen beleefde ervaring van Shankar zelf (“What dreams are made of”). Al gaat het in dit geval ook over Shankars’ oprechte bezorgdheid over de gang van zaken in de wereld. Zo brengt zij best fraaie muziek die zich bij uitstek leent tot beluistering in de avondlijke uurtjes, zo omstreeks het slapengaan. Wie goed luistert, ontdekt hier een prima fusie tussen Indische klassieke muziek en postmoderne geluiden. Die zoals tijdens afsluiter “New dawn” – misschien wél dankzij de wisselwerking tussen een hypnotiserend pianomotiefje en expressieve sitarsounds de standout track op deze ep – nieuwe muzikale hoogten bereikt.
De nieuwe ep is hier te beluisteren/ bestellen. Anoushka Shankar tourt dezer dagen in Europa en is onder meer live te zien in Bozar.
