Chantal Acda blaast met enkele gasten heerlijk nieuw leven in haar debuutalbum
Chantal Acda & guests play 10 years ‘Let Your Hands Be My Guide’ 
De in Helmond geboren maar naderhand naar Antwerpen getrokken Chantal Acda is al even in de weer met een programma rondom ‘Let your hands be my guide’. Tien jaar geleden verscheen haar debuut, voor het eerst ook onder haar eigen naam. Een mijlpaal voor de toen nog volop zoekende muzikante.
De heruitgave van het debuut bleek meteen ook een prima aanleiding om er een kleine tournee rond te organiseren. Grotendeels te zien in binnenlandse cultuurcentra zoals de AB of de Gentse Handelsbeurs, maar evengoed zitten er in de tour enkele stops in het buitenland. Voor een relatief kleine concertzaal – de gezellige Kuub in De Warande (Turnhout), bracht de erg openhartige en innemende Chantal Acda samen met een keur aan gastmuzikanten (Gregory Frateur, Patricia Vanneste, Michiel Libbrecht en Pieter Van Dessel) de songs van dat nog steeds erg mooi klinkende debuutalbum voor het voetlicht.
Meerstemmige samenzang en melodieuze gitaarlijnen
Eens de lichten in de gezellige Kuub doofden zat de sfeer er meteen goed in. Zo trapten Acda en haar band af met opener ‘Jason’. Op het podium: haar band met manlief Eric Thielemans op drums, Alan Gevaert op bas en Gaëtan Vandewoude op gitaar. Die lineup kreeg gelijk al een extra dimensie door de inbreng van Niels Van Heertum op euphonium, Pieter Van Dessel op piano en Patricia Vanneste op viool. Vrijwel direct merkte je zichtbaar speelplezier op bij deze band die er net als het publiek van genoot.
Zo kregen we in de warme, knusse Warande een ander, veel breder geluid live dan op het album waar de klemtoon vooral op melodieuze gitaarlijnen en experimenten met meerstemmige samenzang ligt. De inbreng van gastvocalisten zoals Gregory Frateur (die tijdens het met heerlijk sierlijk vioolwerk van Patricia Vanneste opgetuigde ‘Arms Up High’ de vocal van Peter Broderick opving) en Michiel Libbrecht (een knus ‘Own Time’) gaven songs een ander cachet, een wat andere invulling en klankkleur.
Evengoed viel op te merken dat ondanks de poging om zo dicht mogelijk bij de oorspronkelijke versies te blijven, soms ook de teugels wat vierden. Dat merkte je bijvoorbeeld tijdens het uit het ‘Sparkle In Our Flaws’ album geplukte ‘Still We Guess’ of tijdens het bedwelmende ‘My Night’ dat gaandeweg een oefening in beheerste chaos werd en in de staart dankzij de tandem Thielemans/Gevaert zelfs héél even met grillige drum-‘n-bass flirtte.
Menselijkheid via schilderachtig mooie liedjes
In de Warande hoorde je in vele songs waaronder ‘Arms Up High’ vooral ook een boodschap van menselijkheid. De song zegt immers, net zoals de titel van het ‘Let my hands be your guide’ album dat overigens doet, dat er in kwetsbaarheid ontzettend veel kracht te halen valt. Net zoals het ook de stuwende kracht is van deze Chantal Acda band. Zij brachten vaak kleine, schilderachtig mooie liedjes die verankerd waren in het leven. Wie goed naar een song als ‘Lost’ luisterde, hoorde in de muziek misschien een speelse echo van Sigur Ros, terwijl de inhoud naar de moeilijkheid van kinderen opvoeden verwees. Uiterst herkenbaar en recht uit het leven gegrepen.
Die grote herkenbaarheid kwam onder meer terug in een ook live doelbewust klein, melancholisch en intiem gehouden pianosong als ‘Wintercoat’, dat als eerste bis gespeeld werd. “Een ode aan de kwetsbaarheid, aan de donkere schaduwkanten in het leven”, luidde het onder meer. Die maakte duidelijk dat hoewel de muzikale inkleding soms minimaal en flinterdun was – Acda heeft in essentie niet meer nodig dan een gitaar, een stem en een idee/verhaal – net die ingetogen liedjes niets minder dan grootse schoonheid openbaarden.
Op muzikaal vlak was de spreidstand soms merkelijk groot: van een eerder minimalistisch pianoliedje als ‘Wintercoat’ of een kaal en sober ‘Backdrops’ (dat misschien wel hét beeld van het concert opleverde: Acda met microfoon op haar hart, de ruimte tussen podium en publiek innemend) naar desgevallend goedgemutste (‘We Must Hold On’) of heerlijk uitwaaierende en ontsporende songs zoals ‘Disappear’ of ‘Still We Guess’ waar de hele band volledig loos op kon gaan. Daarmee maakte Acda de premisse van het concert – de songs van dat wonderlijke debuut nieuw leven inblazen – helemaal waar.
Gezien op 22 november 2023 in de Warande, Turnhout Kuub
Setlist: Jason / We Will, We Must / My Night / Own Time / Arms Up High / Lost / Disappear / Backdrops / We Must Hold On / These Terms / Still We Guess // Wintercoat / You Live Inside My Heart.
* ‘Let your hands be my guide’ kwam onlangs opnieuw uit via PIAS.
** Check zeker ook de nieuwe heruitgave van ‘Live At Middelheim’ waarvoor Acda’s dochter Loa wondermooi artwork maakte.
*** ‘Silently Held’, een nieuwe plaat van Acda waarop zij samenwerkt met o.a. Bill Frisell, Thomas Morgan, Shahzad Ismaely en Colin Stetson, komt in de loop van volgend jaar uit.
