De feeërieke droomwereld van Poor Isa
Poor Isa, ‘Dissolution of the other, Aspen Edities 
Via het Aspen Edities label verschijnt een bijzonder knappe langspeler van Poor Isa, slechts één van de talloze projecten van de veelzijdige multi-instrumentalist en artistieke duizendpoot Ruben Machtelinckx. Misschien wel het meest opvallende verschil met de in 2019 verschenen voorganger ‘Let’s drink the sea and dance’ is dat ‘Dissolution of the other’ uit slechts twee nieuwe instrumentale composities bestaat.
Intrigerend en eigenzinnig
Het uitgangspunt voor Poor Isa is het samengaan van prepared banjo en houtblokjes. Dat avontuurlijke gegeven op zich is natuurlijk al een meer dan uitstekende voorwaarde om de oren te spitsen. Wie goed luistert, ontdekt ongetwijfeld hoe twee jonge Belgische muzikanten wars van hippe, modieuze trends een heel eigen verhaal vertellen. En dat via hoogst oorspronkelijke muziek die zich maar bijzonder moeilijk in woorden vertaalt.
Oorstrelende onthaasting
De instrumentale muziek die het duo Machtelinckx/Leroux naar voren breng werkt vrijwel direct onthaastend. Met muziek die traag en rustig zijn tijd neemt. Zo ontwaar je onder meer spaarzame, rustieke en bij uitstek langzaam ontbolsterende folkmuziek met her en der echo’s uit Japan. De muziek van het duo roept beelden op van weidse, haast oneindig lijkende vlakten, net als die van de geur en de warmte van een net gezette theepot na een fikse stortbui. Of de manier waarop een lapje ongerepte natuur zijn heel eigen gang gaat. Intrigerende, maar vooral langzaam insijpelende muziek dus die aanspoort tot allerlei filosofische bespiegelingen. Het soort muziek ook dat net door zijn originaliteit, authenticiteit en artistieke integriteit diepe indruk nalaat.
Spelen met conventies
Op muzikaal vlak speelt dit duo net zoals op ‘Let’s drink the sea and dance’ wederom met conventies. Het al te kenmerkende geluid van een banjo wordt gemanipuleerd en transformeert hier iets héél anders, waarbij de interactie met de percussie (de houtblokjes) datgene is waar de albumtitel naar verwijst. Machtelinckx en Leroux brengen zo een heel eigen geluidswereld tot stand die nergens zijn gelijke kent. Leg je oren maar te luister bij de mysterieus golvende banjomotiefjes in “Figures”, waarvoor kunstenares Els Van Riel een al even bedwelmend knappe video maakte.
Tijdloze improvisatiedrift
Ook de tweede helft van de plaat fascineert. “Drifter” geeft via zijn titel al te kennen dat het gaat om vrije improvisatie. In het verlengde van de vorige compositie werkt het duo nog meer door op die uiterst apart klinkende combinatie tussen gemanipuleerde banjogeluiden en houtblokjes. Tot het geluid langzaam dooft en je niet anders dan vaststellen kan dat je hier met “Dissolution of the other” weer een héél bijzondere geluidservaring achter de rug hebt. Zoals steeds is er die in zijn sobere eenvoud zo mooie huisstijl met fraai artwork van de Belgische kunstenaar Philippe Vandenberg. Minstens zo prikkelend is het citaat “I sit and watch beneath my feet, the passage of time”. Oftewel: laat de tijd maar doen. Intussen hebben wij deze wonderlijke langspeler van Poor Isa om nog lang te koesteren.
