Svinhunder wekt filmische magie tot leven
Svinhunder, ‘_The onlooker’ 
Sommige platen hebben weinig woorden nodig. ‘_The onlooker’, het debuut van Svinhunder – de samenwerking tussen de uit Heusden-Zolder afkomstige componist/bassist Hans Mullens (Kameel,..) en pianist/componist Michel Bisceglia, is er daar een van. Beide heren zien het Svinhunder-project als een speelveld waar veel, zo niet alles tot de mogelijkheden behoort.
Filmische insteek
Het project is al even lopende. Zo maakte de groep intussen verschillende scores voor televisieprojecten waar ‘de Bende van Jan De Lichte’ (nvdr: een reeks van Maarten Moerkerke en Robin Pront met o.a. Matteo Simoni en Ruth Beeckmans) misschien wel de meest bekende van is. Die soundtrack werd ook diverse keren live voorgesteld aan het publiek, een project dat ergens ook mee impulsen gaf voor wat ‘_The onlooker’ geworden is.
Svinhunder vertrekt vanuit de langlopende vriendschap tussen Mullens en Bisceglia. Beide heren kennen elkaar door en door, hetgeen zich geheel natuurlijk ook op muzikaal vlak vertaalt. Zo dagen ze elkaar flink uit, met respectievelijk bas en piano als basis. Al worden zij ook ruimschoots aangevuld met onder meer experimenteel sound design, hedendaagse elektronica en weelderige strijkerspartijen.
Hybride geluid
Op de plaat staan tien instrumentale tracks die ergens aansluiten bij de neoklassieke school. Al zou het resultaat enkel als filmisch beschrijven, slechts getuigen van gemakzucht. Interessant aan Svinhunder is dan ook vooral de mix tussen ideetjes op bas en piano en allerhande elektronica- / sound design-manipulaties.
Belangrijk om mee te geven is ook dat, hoewel Svinhunder grotendeels getrokken wordt door het duo Mullens/Bisceglia, er ook allerhande andere muzikanten bij dit verhaal betrokken worden, zoals onder meer drummer / percussionist Klaas De Somer, gitarist Eric Engels en harpist Didier François. Zij verruimen de muzikale mogelijkheden binnen het project. Net zoals het Hongaars studio-orkest waarmee Bisceglia eerder al werkte ook een heel specifiek facet binnen de best brede en vaak erg gelaagde sound van Svinhunder vormt.
Experimentelere attitude
Met enkele luisterbeurten ontdek je als luisteraar dat de heren zeker niet vies zijn van een welgemikt streepje zelfrelativerende humor (single ‘The Nimcompoop‘). Al is het voor Mullens / Bisceglia ook om de wisselwerking tussen auditieve en visuele impulsen te doen. Dat merk je onder meer aan de video bij de de wat vrijuit meanderende titeltrack, maar ook in Svinhunder labs die bij uitstek de experimentelere attitude van muziekmaken door Svinhunder beklemtoont. Het loont zeker de moeite om zowel de cd-versie (met drie extra tracks) als de vinylversie verder te verkennen.
