Charel Cambré krijgt de Bronzen Adhemar
Geen discussie over de winnaar, wel over de prijs
Met veel bombarie maakte Literatuur Vlaanderen bekend dat er twee nieuwe literaire prijzen komen. Een ‘Boon’ voor volwassenen (fictie en non-fictie) en een ‘Boon’ voor het beste kinder- of jeugdboek. Wat bij de bekendmaking niet werd gezegd, is dat strips hiervan uitgesloten zijn. 50.000 euro is een mooi bedrag. ‘Dat gaan we toch niet geven aan een prentjesmaker?’ moet Literatuur Vlaanderen gedacht hebben. Als je dan bedenkt dat strips nog steeds van groot commercieel belang zijn in de boekensector, en dat we ook wereldwijde faam genieten met enkele topauteurs, dan vraag je je toch af wat er achter zit.
‘Dat het om twee gelijkwaardige prijzen gaat voor volwassenen- en jeugdliteratuur is een belangrijk statement’, zegt Geysels (voorzitter van het BoekenOverleg en de vzw Vlaamse Literatuurprijs ). ‘Jeugdliteratuur is niet minder waard omdat ze voor kleinere mensen is geschreven. Dat willen we graag benadrukken.’
(In De Standaard – 17/3/21)
Het zou niet zo erg zijn, als we een stripprijs hadden die op evenwaardige hoogte stond als deze nieuwe prijzen, maar het alternatief is schamel. De Bronzen Adhemar heeft enkel in naam enige weerklank, maar heeft zelf ook een moeilijk verleden achter de rug. In 2003 werd het een Vlaamse Cultuurprijs met het mooie bedrag van 12.500 euro, maar in 2013 was dat ondanks de beloftes, ook gedaan. Stripgids in Turnhout nam het heft terug in eigen handen en nu is de prijs 10.000 euro waard. Wanneer de prijs uitgereikt wordt, is helemaal niet duidelijk. Soms zit er twee jaar tussen, soms drie jaar, … Ook in de lijst van winnaars is geen lijn te trekken, maar uiteindelijk is dat ook een mooi voorbeeld van hoe complex de stripwereld in elkaar zit.
Dit raspaard verdient de prijs
Gelukkig hebben we dit jaar, of was het vorig jaar (uitstel wegens de lockdown), een winnaar waar iedereen zich in kan vinden. Zelfs de meest die hard graphic novelfan zal moeten toegeven dat Charel Cambré niet alleen barst van het talent, maar ook van de werklust, het vakmanschap en het delegeren. Eigenschappen die hem terecht het predicaat ‘de nieuwe Vandersteen’ oplevert. Het enige wat hij nog mist, is een bestsellerreeks uit eigen inspiratie. We zullen nooit begrijpen waarom ‘Jump’ niet is aangeslagen bij het grote publiek, maar Cambré heeft nooit op één paard gewed en in zijn stal staan nog heel wat raspaardjes. Bij het grote publiek is hij ondertussen bekend als de tekenaar van ‘Amoras’, ‘Filip & Mathilde’ en ‘Pinanti United’ met onze mini-Rode Duivels.
Zijn talent kan je goed zien als je de oude versie van ‘Suske & Wiske junior’ vergelijkt met wat hij ervan maakt. Zelfs als de mop minder geslaagd is, dan valt er nog heel wat te lachen door zijn vloeiende tekenwerk. Daarnaast kan hij ook prachtige karikaturen tekenen. Dat helpt hem bij zijn wekelijkse gag voor Sport Magazine of zijn cartoonreeks rond Marc Van Ranst op Facebook.
Studio Cambré
Net zoals Charel het vak leerde als animator en striptekenaar voor studio 100 met titels, zoals ‘Mega Mindy’, ‘K3’ en ‘Spring’, zo kan ook een hele generatie nieuwelingen het vak leren en hun boterham verdienen door voor Cambré te werken. Zijn productie is zo groot, dat hij wel heel wat werk (inkten, kleuren, …) moet delegeren. Hij is dus niet alleen een voorbeeld voor beginnende auteurs, maar hij biedt hen ook werk aan. Wat waarschijnlijk nog veel belangrijker is.
Overzichtstentoonstelling in Turnhout
Het leuke aan de Bronzen Adhemar is dat de winnaar ook beloond wordt met een tentoonstelling. Tot zondag 2 mei kan je nog gratis terecht in de Warande van Turnhout voor de overzichtstentoonstelling ‘In het hoofd van Charel Cambré’. Omwille van de coronaperikelen moet je wel op voorhand reserveren.
De auteur mocht zelf meehelpen aan de catalogus die bij de tentoonstelling hoort. Het is een mooi koffietafelboek geworden met tal van schetsen, oud en nieuw werk, cartoons, … Kortom, het is een leuk allegaartje, maar dat moeten we spijtig genoeg ook van de vormgeving van het boek zelf zeggen. Waarom al die gekleurde cirkels? Het zijn niet eens tekstballonnen. En waarom staan alle quotes in een megagroot lettertype en in allerlei verschillende kleuren? Maar dat zal de echte fan natuurlijk worst wezen, want het gaat om het werk van deze veelzijdige auteur en daar krijg je een goed overzicht van. Enkel een tijdlijn was wel leuk geweest, om te zien wanneer hij wat gemaakt heeft. Op een volwaardig dossier zal het nog even wachten zijn. Misschien als hij als eerste de ‘Boon’ voor strips wint.
