‘Sonara’ is wraakwestern op z’n best
Jean-Pierre Pécau, Benoît Dellac & Scarlett Smulkowski, ‘Sonora 2. Lola Montez’ 
Het Wilde Westen … Wat een fantastische periode was dat. Het tijdperk, dat nog geen honderd jaar heeft geduurd, bestond uit heel wat gevaar en gelukkig wordt er in de stripwereld heel wat aandacht aan besteed. Dat resulteert in fantastische westernreeksen als ‘Undertaker’, ‘Bouncer’, ‘Blueberry’ en uiteraard ook ‘Lucky Luke’. We kunnen hier nog een pak meer topreeksen neerpennen, maar dan wijken we af van het tweede album van ‘Sonora’, een andere reeks die in het rijtje thuishoort.
San Fransisco is anno 2020 een bruisende stad en dat is te danken aan alle pioniers die er op goudzoektocht kwamen. In deel één kwamen we te weten dat Maximilien, afgekort naar Max, aankwam in de stad bij de placers. Niet zozeer door de talrijke goudaders die er te vinden zijn, maar wel voor wraak op iemand die hem in het verleden heel wat leed bezorgde. Al snel wordt Max benoemd tot adjudant van generaal De Freney en moet hij ervoor zorgen dat alles veilig verloopt in de stad.
Het stadje zit vol Fransen, die gevlucht zijn na de mislukte Parijse Revolutie en onderdrukt worden is het laatste dat ze willen. Daarom weigert de bevolking deel te worden van de Unie, en iedereen zal het gevoeld hebben …
‘Sonora’ is een beklijvend westerndrieluik dat clichés probeert te vermijden. Zo zien we geen woedende indianenmenigtes op de prairie en het alom gekende spierballengerol blijft ook uit. Benoît Dellac, die we kennen uit onder andere ‘Slangengod’ en ‘Man van het jaar’, levert een knap getekend verhaal af met oog voor detail en perspectief. Pécau kennen we dan weer van ‘Man van het jaar’ (opnieuw) en ‘Verborgen geschiedenis’. Dankzij onder andere die reeksen kan hij heel wat adelbrieven voorleggen wat betreft het schrijven van knappe scenario’s. Ook nu bekoort hij ons met een spannend verhaal dat ons aandachtig houdt. Op naar het derde en laatste deel!
Seppe Cools
