Sofie Lakmaker doet haar geschiedenis uit de doeken
Sofie Lakmaker, ‘De geschiedenis van mijn seksualiteit’ 
Sofie Lakmaker is vooral bij onze noorderburen een regelrecht fenomeen. Als piepjonge schrijfster en columniste is ze er op korte tijd in geslaagd uit te groeien tot een ware hype. Lakmaker is het soort schrijfster dat rechttoe rechtaan en liefst met de voeten vooruit je literaire verwachtingen zal tackelen, de letters rond je benen dribbelen en een voltreffer schrijven terwijl je je nog aan de andere kant van het veld bevindt.
De geschiedenisles van Sofie Lakmaker
Lakmaker schrijft als een razende trein. Het is als lezer geen sinecure om niet van die hogesnelheidstrein te vallen. De klemtoon ligt dan ook uitsluitend op Lakmakers geschiedenis als jonge vrouw die zich niet in één hokje wil laten wringen. Eerlijk is eerlijk, voor de jonge lbgt’ers is een dergelijke ‘Catcher in the rye’-roman een broodnodig geschenk. Als er in België zelfs op de dag tegen homogeweld nog mensen in elkaar geslagen worden of minderjarigen een homoseksueel vermoorden, is de weg nog héél lang.
Schrijven en pizza
‘De geschiedenis van mijn seksualiteit’ gaat nietsontziend door het prille leven van Sofie Lakmaker. Dat had evenzeer een sof kunnen opleveren. Iedereen mag dan wel geloven dat je over zijn/haar/hun leven een boek kan schrijven, de waarheid is anders. Gelukkig heeft Lakmaker een overdosis zelfrelativering en bakken humor paraat om je bij de les te houden. Net als bij Foucault draait ‘De geschiedenis van mijn seksualiteit’ om het proces en de zoektocht, meer dan om het resultaat. Verwacht je niet aan bergen seks. Dit is ‘La vie d’Adèle’ niet, zoals ze zelf meermaals zegt.
Net zoals die andere Nederlandse schrijfster Marieke Lucas Rijneveld houdt Sofie Lakmaker zich ook deels buiten het literaire wereldje. Terwijl Rijneveld in haar vrije tijd op de boerderij te vinden is, kan je in Amsterdam-Noord Lakmaker als pizzabakker aan het werk zien.
Stilte voor de storm?
Ondanks dat de storm van Sofie Lakmaker hevig woedt voor onze noorderburen, druppelt het voorlopig slechts in Vlaanderen. Maar geef haar wat tijd. Zelfs de filmrechten van ‘De geschiedenis van mijn seksualiteit’ zijn al verkocht en Lakmaker speculeert al over haar moeilijke tweede. Want als je je eigen leven als leidraad en grondstof voor je boeken gebruikt, kan de geest gemakkelijk uit de fles. Wij twijfelen maar een klein beetje. Volgens ons kan Lakmaker zeker vertellen en begeesteren. Of ze ooit eens een roman gaat pennen die niets met de auteur te maken heeft, weet alleen Lakmaker zelf. Wij zijn in elk geval razend benieuwd.
