Bloederige ongelukken en ontluikend leven tijdens Oerol
NNT/Club Guy & Roni en Schweigman&, ‘CRASH’ en ‘BLAAS’ | Oerol 2013 
Als afsluiting van ons eerste weekend Oerol, waaien we naar Nollekes Noord voor de voorstelling CRASH van NNT/Club Guy & Roni (***). We vervolgen hiermee ons filosofische pad. Onderwierp Oostpool het publiek nog aan een lakmoesproef in het kader van hun theorie van de tijdgeest; NNT belooft ons ‘locatietheater dat alle existentiële vragen die u heeft, beantwoordt’.
Voor deze coproductie lieten de Groningse gezelschappen zich inspireren door het door David Cronenberg verfilmde boek ‘Crash’, dat gaat over een groep mensen die opgewonden raakt van auto-ongelukken. Het resultaat is een fragmentarische voorstelling van dans, zang en gesproken tekst waarin we de verheerlijking van ‘het auto-ongeluk’ zien.
Mooie lichamen op bebloede carrosserieën, spectaculair rondvliegende autocoureurs in een landschap van fraai geënsceneerde brokstukken. Ko van den Bosch en Guy Weizman maakten er een waar ‘rampenparadijs’ van, met een installatie van neerzijgende autoportieren, motorkappen, stapels banden en omhoog kringelende rookpluimen. In deze filmische setting zien we hoe de vier dansers en vier acteurs hun ongeluk steeds weer opnieuw beleven. Maar ook tot inkeer komen.
De voorstelling gaat over de sporen die een ongeluk op lichaam en ziel achter kan laten. Maar ook over het bevrijdende gevoel dat het overleven ervan teweegbrengt. Het besef van de onafwendbaarheid, de vertraging en herinneringen die voorbij flitsen. Maar ook de realisatie die erop volgt, brengen grote emoties met zich mee. In krachtige teksten weet Bram van der Heiden deze gemengde gevoelens van angst en extase over te brengen. Alle acht overlevenden van de ramp beseffen dat wat het einde had kunnen zijn, de mogelijk biedt voor een nieuw begin. Een toekomst waarin we kunnen worden wie we willen zijn: Nina Hagen? Michael Jackson? Of misschien wel zo chique als je Parijse vriendin?
CRASH is geen voorstelling die het moet hebben van subtiliteiten, zoals acteur Vandemeulebroecke het omschrijft: ‘er staat háár op’. Het is als een expressief doek dat met dikke klodders en grote streken tot stand is gekomen. Veel materiaal, niet even zoveel lagen. De fragmenten hangen soms als los zand aan elkaar, maar met zoveel om naar te kijken leidt het geen moment tot verveling. Weliswaar enigszins geprikkeld door de scène waarin het ongeluk als ‘orgastische ervaring’ werd beschreven, waren we toch blij dat we die avond na een lange fietstocht weer heelhuids thuis aankwamen.
De dag erop togen we naar de Zeekraal voor de voorstelling BLAAS van Schweigman& (****). Van tevoren zijn we gewaarschuwd dat mensen die slecht ter been zijn of lijden aan claustrofobie, beter weg kunnen blijven. Voor het betreden van de ruimte moeten we onze spullen achterlaten en onze schoenen verruilen voor hygiënische oversokjes. We zijn benieuwd waar al deze voorbereidingen goed voor zijn.
In de ruimte maken we kennis met een wit wezen. Het beweegt. Het lijkt zelfs te ademen. Langzaam wordt het groter, komt het tot leven en waagt het zijn eerste ‘stapjes’ in de ruimte. Het onderzoekt en speelt, daagt uit en deinst terug. Althans, dat doet onze neiging tot antropomorfisme ons geloven. In feite kijken we naar een groot opblaasbaar object dat later wordt vergezeld door een nog veel groter opblaasbaar object. Het levert een ontroerend schouwspel op.
Dan worden we plots uitgenodigd om deel uit te maken van deze wonderlijke wereld. De nieuwsgierigheid wint het van de aarzeling tot we één voor één allemaal worden meegezogen naar de andere kant… BLAAS is een unieke voorstelling en betoverende ervaring: bijzijn is meemaken!
NNT/Club Guy & Roni ‘CRASH’ gezien op 16/6/2013 | Schweigman& ‘BLAAS’ gezien op 17/6/2013 op Oerol Terschelling 2013
