Synthesizers, Science fiction en Spandex. The Sadists vieren de jaren tachtig, en hoe!
The Sadists, ‘ONWARD!’ 
Ruig, duister en over the top. Met een voorliefde voor undergroundscenes, woeste rock en vettige cliché’s sleutelden The Sadists al meerdere muzikale mannendromen in elkaar. Waren het de afgelopen keren nog snoeiharde rock, Elvis’ rockabilly en Alabama Blues die aanleiding voor hun voorstellingen vormden, in ONWARD! zijn de – inmiddels tot cult verheven – jaren tachtig de aanzet voor een hoop elektronisch misbaar. Onder de pluimen van rookmachines en met Duran Duran en Rick Astley als inspiratiebronnen, sleuren de telgen van Orkater ons een vervlogen maar onvergetelijk tijdperk door. En niet alleen op muzikaal vlak dit keer: in vijf kwartier maken we een trip down memory lane langs slechte science fiction, de eerste spelcomputers, sitcoms en superhelden uit die tijd.
Kaspar Schellingerhout, Viktor Griffioen en Erik van der Horst, alias The Sadists, maakten afgelopen jaren als ‘Nieuwkomers’ bij Orkater al meer eigenzinnige voorstellingen. Dit voorjaar organiseerden zij rond hun voorstelling ‘Rockabilly roadkill’ zelfs het vierdaagse festival Sadistsfest en stonden ze na een succesvolle theatertoer met de co-productie ‘somedaymyprincewill.com‘ op Lowlands. ‘ONWARD!’ Is de eerste voorstelling die ze presenteren als vaste makers bij het muziektheatergezelschap, waarmee ze de mogelijkheid krijgen om hun veelzijdige talent verder uit te bouwen.
Torenhoge wanden met geluidsboxen, een uitgebreide set elektronische muziekapparatuur en een old school drumstel vormen vanavond het decor van ‘ONWARDS!’ en speeltuin van The Sadists. Het ene moment rennen de jongens rond op hoge gympen, in spandexbroeken en met elektrische gitaren om het publiek op een live eighties concert te trakteren, dan weer ensceneren ze een buitenaardse invasie met spectaculaire soundscapes. Muzikale fragmenten worden afgewisseld met komische sketches rondom iconische personages uit film- en televisiewereld.
Dat de grenzen van de jaren tachtig hierbij af en toe stevig worden opgerekt, doet niets af aan de kwaliteit en de precisie waarmee de persiflages worden neergezet. Zeer geestig is de scène waarin ze als agents Johnson in een ‘artificieel intelligent’ gesprek over persoonlijke ruimte verstrikt raken. Maar ook Griffioen die als Mr. President per abuis vulgaire praatjes door een openstaande microfoon knauwt of de nagespeelde sitcom inclusief lachband en cheesy termen als ‘Special-O-Meter’ zijn erg sterk.
Wat dit trio zo bijzonder maakt is hun veelzijdigheid en de hoge kwaliteit die ze op alle vlakken weten te leveren: als acteurs, muzikanten en komedianten. Muzikaliteit in brede zin ligt in de aard van deze jongens. Niet alleen de zelf gecomponeerde en strak uitgevoerde nummers, maar ook hun gevoel voor taal, timing en tempowisselingen in ‘ONWARD!’ getuigen hiervan. Wij voorzien alvast een succesvolle toernee en verwachten niet anders dan ze terug te zien op Lowlands 2014, waar ze naast hun plek in de theaters zeker thuishoren!
Voor wie benieuwd is geworden naar deze voorstelling maar ook voor wie niet wist dat je in de jaren tachtig PONG met twee personen kon spelen, ga ONWARD! zien! Zie hier voor de speelllijst.
Gezien op 28/09/2013 in de Toneelschuur Haarlem.
