Vitja Pauwels en band vermengen jazz, blues, rock, latin en groove tot een feestelijk klinkend spektakel
Vitja Pauwels, ‘Early life forms’ 
Gitarist Vitja Pauwels is vrijwel altijd in de weer. Als centrale spil in bands als Bombataz of als sidekick bij Naima Joris, Lara Rosseel, Woolvs en Warm Bad, maar evengoed werkt de jonge Brusselse gitarist samen met een keur aan internationale toppers in de jazzwereld zoals Marc Ribot, Jakob Bro, Ambrose Akinmusire en vele anderen. Naast al die projecten werkt hij ook steeds nadrukkelijker aan een solocarrière.
Naar aanleiding van een uitzonderlijk concert met Amerikaanse gitaarlegende Marc Ribot (Tom Waits, John Zorn, Robert Plant/Alison Krauss, Elvis Costello,..) tijdens het BRAND ! Festival (Nona – Mechelen, editie 2022) vormde Pauwels een nieuwe band. Die gaf hij de naam ‘Early life forms’. Naast Pauwels op gitaar bestaat deze Early life forms band uit baritongitarist Frederik Leroux (die samen met Ruben Machtelinckx bij Poor Isa werkt), Hammondspeler Laurens Dierickx (Absynthe Minded) en drummer Casper Van De Velde (Schntzl, Bombataz). Kortom: een bende jonge muzikanten vol energie, inventiviteit en vooral de durf om de gebaande paden te verlaten.
Tussen exotische latin jazz, rock, groovy rock en andere exploraties
Zoals Pauwels in een interview al aangeeft, heeft hij ontzettend veel muzikale helden. Vaak, maar zeker niet uitsluitend, zijn dat gitaristen die elk op hun heel eigen manier bijdragen aan de muziekwereld. In het geval van Pauwels valt snel de associatie met Marc Ribot te binnen. Maar evengoed zou je kunnen denken aan Bill Frisell, Daniel Lanois of Ry Cooder. Dat merk je ook duidelijk op het door Koen Gisen opgenomen en gemixte ‘Early life forms’ die losjesweg zwalpt tussen exotische latin jazz, groovy rock en andere freaky exploraties.
Lossere muzikale schetsen
In zekere zin bevat dit album de concertregistratie mét Ribot als gast. Alleen werd het in de studio van Koen Gisen nog wat verder bijgewerkt. De basis voor het album zijn wat lossere muzikale schetsen en ideeën, wat eenvoudige thema’s en melodieën als aangrijpingspunt. Vandaar ook de naam van de band en plaat. Pauwels wilde vooral het moment zélf laten spelen. Dat maakt ook dat dit Early life forms album nergens te bedacht of te geconstrueerd aandoet.
Die openheid van geest doet zich ook op muzikaal vlak voelen. Niet zelden zijn er zoals tijdens “Groovy encore” dolle, funky groovende gitaarescapades waar de invloed van Ribot helemaal niet te ontkennen is. Elders merk je dan weer een track als “Sonnestilblijfstaen” op die na het wat intensere “My little renaissance” en Drum circle” een welgekomen en bij uitstek dromerig-reflectief rustpunt vormt, terwijl het wat ijlere “Release and return” en het exotische “Latin dancer” , een van de uit dit album afkomstige singles, een net iets filmischere insteek hebben.
Andere invloeden, breder groepsgeluid
Deze ‘Early life forms’ is dan ook echt iets héél anders ook dan zijn solodebuut ‘Day at half speed‘ (Rat Records, 2019) waar je Pauwels, onder impuls van de Noorse gitarist Stian Westerhus, weidse, op ambient en drones gestoelde gitaarlandschappen hoorde opzoeken. Terwijl het veel recentere ‘Drift By / Sink In’ (WERF, 2022) een best ander geluid aanboort. En toch draagt ook deze ‘Early life forms’ release de eigenheid en veelzijdigheid van Vitja Pauwels als gitarist uit.
Tezelfdertijd blijft het nieuwe ‘Early life forms’ nadrukkelijk een groepsplaat. Leg je oor maar eens te luister bij de drum breaks van Van De Velde tijdens ‘Drum circle‘. Waarna een fijn streepje Hammond (Laurens Dierickx) volgt en Pauwels allerhande gitaareffectpedaaltjes bespeelt. Het is net ook dat spontane, losse ongewongen speelplezier die dit ‘Early life forms’ album zo bijzonder effectief maakt. In zekere zin is het een showcase van Pauwels’ talent op gitaar, maar het is gelukkig ook zoveel meer dan dat alleen. Live te ontdekken tijdens de Jazzlab tournee.
