Weyes Blood trekt alle registers open met beklijvend en meeslepend album
Weyes Blood, ‘And in the darkness, hearts aglow’
Weidse muziek, weelderige en orkestrale arrangementen en een haast sacrale sfeer. Het zijn kenmerken van ‘And in the darkness, hearts aglow’, het nieuwe album van singer-songwriter Weyes Blood. De plaat is de opvolger van het succesvolle ‘Titanic rising’ uit 2019 en het tweede deel van een trilogie waarvan het derde deel nog moet worden gemaakt.
Weyes Blood (echte naam: Natalie Mering) werd geboren in Californië, groeide op in een diepgelovig gezin en zong tijdens haar jeugd in gospelkoren. In 2011 bracht ze met ‘The outside room’ haar eerste album uit. Met ‘And in the darkness, hearts aglow’ heeft ze intussen een vijfde plaat op haar actief.
Zoektocht naar verbondenheid
Het album heeft als centraal thema de zoektocht naar verbondenheid tussen mensen in een steeds meer versplinterde wereld. “In het kielzog van overweldigende veranderingen worden we allemaal vreemden voor elkaar, zelfs ten opzichte van onszelf”, zingt ze op ‘It’s not me, it’s everybody‘, het openingsnummer van de nieuwe plaat.
‘And in the darkness, hearts aglow’ grijpt je tijdens de beste momenten (en dat zijn er nogal wat) bij het nekvel en laat niet meer los. De melodieën zijn immers vaak ronduit groots en de muziek reikt verschillende malen als het ware tot aan de hemel. Bovendien hoor je tijdens het beluisteren heel vaak hemelse geluiden in de achtergrond, wat doet denken aan kerkmuziek en het album heel dynamisch laat klinken. Soms duikt er ook een achtergrondkoortje op.
Lange nummers en grootse melodieën
Zes van de tien songs op het album duren meer dan zes minuten of benaderen die grens, wat de nummers de ruimte geeft om zich helemaal te ontplooien. Dat is bijvoorbeeld het geval bij de fluweelzachte en elegante opener ‘It’s not just me, it’s everybody’. ‘
‘Children of the empire’ en ‘Grapevine’ zijn twee fantastische en breed uitwaaierend nummers met grootse melodieën. Het intense ‘God turn me into a flower’ is dan weer haast een gezongen gebed. Het klinkt groots en eindigt met vogelgeluiden. Kortom, een indrukwekkend mini-epos van Weyes Blood.
In holy flux-tour van Weyes Blood
Ook op het titelnummer ‘Hearts aglow’ bewijst Weyes Blood dat ze een patent heeft op sterke melodieën. Het liedje eindigt trouwens met een coda van nauwelijks veertien seconden. En iets verder op het album volgt nog ‘In holy flux’, een instrumentaal nummer waarbij de luisteraar zich in een kerk of kathedraal bevindt.
‘The worst is done’ is dan weer eerder een opgewekt en uptempo nummer. Eindigen doet de plaat met de mooie pianoballade ‘A given thing’, waarbij Weyes Blood vocaal nog eens alle registers opentrekt.
Kortom, ‘And in the darkness, hearts aglow’, is een prachtig album. Op 5 februari 2023 treedt Weyes Blood in het kader van haar Holy flux tour op in de Orangerie van de Brusselse Botanique, maar dat concert is reeds uitverkocht. Intussen zou haar album niet misstaan in een lijstje met kandidaten voor de plaat van het jaar.
