Editors vervelt naar elektronische muziek, maar niet helemaal
Editors, ‘EBM’ 
Groepen die al lang actief zijn, willen wel eens van koers veranderen. Dat doet ook de Britse band Editors op hun nieuwe album ‘EBM’, dat meer dan ooit de nadruk legt op synthesizers waardoor heel wat nummers dansbaar zijn. Evident is dat niet voor een rockgroep, maar het eindresultaat op deze plaat is verrassend goed. Om tot die conclusie te komen, zijn wel een flink aantal beluisteringen nodig.
Ingrijpende koerswending bij Editors
Die evolutie ligt in het verlengde van de vorige Editors-plaat ‘Violence’, waarop de synthesizes al prominent aanwezig waren. Die ingrijpende koerswending van Editors is gebeurd onder impuls van Blanck Mass (echte naam Benjamin John Power), die in 2019 onder de naam Editors ‘The blanck mass sessions’ heeft uitgebracht, een verzameling van acht elektronische versies van nummers op het album ‘Violence’ uit 2018. Dat viel blijkbaar in de smaak bij de groep, in zoverre dat Power lid is geworden van de band. De Editors zijn vanaf dit album dus met hun zessen.
Front 242 als inspiratiebron
De titel van de nieuwe plaat doet niet meteen een belletje rinkelen. ‘EBM’is echter een letterwoord dat staat voor Editors en Blanc Mass. Het verwijst echter ook naar Electronic Body Music, een muziekstijl die in het begin van de jaren tachtig is ontstaan. Editors zelf vermeldt groepen als Nitzer Ebb en DAF, maar ook het Belgische Front 242 als voorbeelden. De verandering van stijl bij Editors is ingrijpend. Het is dan ook schrikken wanneer je de eerste keer naar ‘EBM ‘luistert.
Opzwepende muziek en ritmes
Openingssong ‘Heart attack’ is een sterk nummer en een geknipte single, maar kondigt al van bij de start de koerswijziging aan naar opzwepende muziek en ritmes die je zou verwachten in een discotheek.’Picturesque’ gaat op dat elan voort en is nog heviger. ‘Karma climb’ schakelt een versnelling lager, terwijl ‘Kiss’ een bijna acht minuten durende uitbarsting is van euforisch klinkende synthesizers.
Veel synthesizers
Het hoogtepunt op ‘EBM ‘is volgens ons ‘Silence’, een overweldigend nummer waarop de synths minder nadrukkelijk aanwezig zijn en een splijtende gitaarsolo indruk maakt. Ronduit groots. Het is ook één van de schaarse nummer op ‘EBM’ waarop de diepe en warme stem van frontman Tom Smith prominent te horen is. ‘Strawberry lemonade’ klinkt indrukwekkend en staat met zijn eindeloos beukende beats redelijk ver van Editors zoals we de groep kennen.
‘EBM’ is een groeiplaat
‘Vibe’ is uiterst dansbaar, maar niet onvergetelijk. ‘Educate’ kan ons meer bekoren. Het is een heel intens en fel nummer dat je wel bij het nekvel grijpt. ‘Strange intimacy’ tenslotte is de fantastische afsluiter van het album. Het is uiterst melodieus en opzwepend, alsof je te midden van een kolkende massa op de dansvloer staat.
‘EBM’ is een groeiplaat: hoe meer je ernaar luistert, hoe beter je het album vindt. Het is echter afwachten hoe de plaat zal onthaald worden. Al bij al vinden we ‘EBM’ een sterk album, maar je moet er moeite voor doen. We houden er echter rekening mee dat niet iedereen er zo zal over denken, maar wat ons betreft is het devies: blijven doorzetten!
