Laat je inspireren door Hureau: maak zelf een oase van je tuin
Simon Hureau, ‘De oase. Kleine geboorte van een biodiverse tuin’ 
Een strip waar je gelukkig van wordt en die je tevens aanspoort om de handen uit de mouwen te steken en te beginnen bouwen aan je eigen geluk? Wel, dat komen we niet veel tegen, maar gelukkig heeft Soul food comics “De oase” van Simon Hureau in het Nederlands uitgegeven, zodat we er hier ook van kunnen genieten.
‘Totdat we een geniaal idee krijgen, stel ik voor om te experimenteren. We doen wat we leuk vinden en zien wel wat werkt.’
Simon Hureau is al meer dan twintig jaar stripauteur, maar zijn laatste creatie is vreemd genoeg zijn eerste album dat in het Nederlands vertaald wordt. En een creatieveling is hij wel, niet alleen in zijn vak, maar ook in zijn tuin. Toen hij immers met zijn gezin van het stadscentrum verhuisde naar een huis met tuin aan de rand, wilde hij meteen grote veranderingen. Niet zozeer voor het huis, maar voor dat stuk gazon zonder leven en een paar lelijke hagen er rond. Hij begon als een leek met het uittrekken van de lelijke dwergmispelhaag. Daarna werd de leeggekomen ruimte volgeplant zonder plan, een beetje trial-and-error.
Een getekend verslag én handleiding én natuurboek
Gelukkig kwam Hureau ook op het idee om dit groeiproces, dat uiteindelijk tien jaar zou duren, ook vast te leggen in een strip, zodat we mee kunnen genieten van de trage omzetting van de natuurlijke woestijn naar een oase vol leven. Want langzaamaan begon de natuur ook haar plekje terug in te nemen: insecten, vogels, reptielen, egels … Het stukje tuin werd een kleine zoo, vol bewondering aanschouwd door Simon, als was hij een tienjarig jongetje. Het leven dat hij daar tegenkomt, tekent hij ook natuurgetrouw na in zijn strip, zodat je zelf ook mee kan genieten van al dat moois.
Maar de strip is meer dan een kleine natuurgids. Door het aanstekelijke enthousiasme van de stripauteur en tuinarchitect wordt je meegezogen in zijn avontuur. Simon is zo iemand die met meer terugkomt, als hij naar het containerpark gaat. Hij vindt altijd wel iets dat hij nog kan gebruiken in zijn tuin in aanbouw. Er zijn ook een paar verrassende wendingen (de ontdekking van een ondergronds beekje) en nieuwe ontwikkelingen (nog meer grond) die het geheel verrassend houden. Hureau beschrijft zijn wedervaren met veel humor. Dat alles maakt dat dit kleinood een leuke leeservaring is.
Maar nog meer dan fijne lectuur, is het vooral eye-opener. Het boek laat zien dat je zonder al te veel kennis, maar met het nodige enthousiasme, volharding en een beetje geduld een oase bij je thuis kan creëren. Bij mij in de voortuin wordt alvast het gazon niet meer afgedaan en mogen de wilde bloemen hun gang gaan. En de coniferen vanachter zijn ook moeten sneuvelen voor een vlinderstruik. Als alle lezers van ‘De oase’ hierin volgen, dan heeft ons landje weer een klein beetje aan biodiversiteit gewonnen.
