CE’s StripFax maart 2022
CE’s StripFax bundelt elke maand enkele strips, die we graag onder de aandacht brengen, maar niet uitgebreid recenseren. Dat wil niet zeggen dat het niet de moeite loont om deze strips te lezen. Met onze korte recensies ontdek je snel dat een strip je al dan niet kan bekoren.
Hub, bekend van zijn succesreeks ‘Okko’, brengt met dit tweede deel een uitstekend vervolg op een geloofwaardige thriller met het Azteekse rijk als achtergrond. Niet alleen een spannend whodunit-mysterie, maar ook een politieke thriller met een interessante inkijk op de machtsverhoudingen van de personages in het oude keizerrijk.
Scenarist Galandon vertelt aan de hand van het verleden meer over onze huidige tijd. Zo zien we het graag. De auteurs laten hun licht schijnen over fake news. Dat bestond al in 1938 toen Orson Welles het hoorspel ‘The war of the worlds’ uitzond als ware het een echte nieuwsuitzending. Het aan de radio gekluisterde publiek geloofde echt dat de aliens geland waren en in de paniek vielen er slachtoffers. Journalist Burroughs wordt er op uitgestuurd om dit te onderzoeken. Een spannend onderzoek, maar tevens een bedenking over wat echt en vals is. En er is zelfs meer fake news aan deze strip dan je op het eerste zicht zou denken.
Scenarist Istin moet een workaholic zijn, want hij blijft maar albums uitbrengen van zijn magische wereld Aran, die ondertussen uit vier reeksen bestaat (Elfen, Dwergen, Orks & Goblins, Magiërs). Gelukkig gebruikt hij heel wat medewerkers, tekenaars maar ook scenaristen, zodat het niveau hoog blijft. Deze ‘Shannon’ heeft hij zelf geschreven en is wat minder doordat hij constant lange teksten gebruikt om de gevoelens en gedachten van het hoofdpersonage te beschrijven. Gelukkig kunnen de tekeningen boeien en op naar het volgende deel.
De opwinding en verwondering bij het ontdekken van de series Aldeberan en Betelgeuze hebben plaatsgemaakt voor een gevoel van ‘meer van hetzelfde’. Dankzij de interessante karakters blijft het boeien en het leest vlot weg, maar wegdromen doen we niet meer. Spijtig ook dat Léo zich niet meer op het schrijven concentreert en het tekenen overlaat aan meer bekwame stripauteurs. Vers bloed zou de reeks terug leven kunnen inblazen.
Dit laatste deel van het vierluik lijdt een beetje onder de hoge verwachtingen die de vorige albums schiepen. De ongeloofwaardige magie staat nogal haaks tegenover het grauwe realisme van het Parijs begin 1900. Maar begrijp me niet verkeerd, de vier delen samen brengen een spannend brok mystiek avontuur, schitterend geïllustreerd door Parnotte.
Het lijkt op een kinderboek maar het harde verhaal over de oorlogsperikelen van enerzijds de verzetsman Piet en anderzijds de bokser en Oostfronter Karel, is toch niet voor de allerjongsten onder ons. Of juist wel, want op het nieuws zien ze ergere dingen, en de auteur geeft hier goede duiding bij het verhaal. Deels gebaseerd op waargebeurde verhalen en deels fictie, weet ‘Onze oorlog’ te boeien door zich te richten op wat nog niet veel in Vlaamse strips voorkwam: de collaboratie. Boon weet ook enig nuance in het verhaal te leggen zodat het niet zwart-wit is, en we daardoor de mens zien achter ‘de zwarte’.
De zoveelste verstripping van het meesterwerk van George Orwell, maar deze mag er zeker zijn. Het afstandelijke, bijna mechanische tekenwerk met amper kleurtinten, past wonderwel bij het dystopische doemscenario. Verrassend ook hoe actueel dit boek nog is. Een aanrader voor diegenen die het werk nog niet gelezen hebben, maar ook verrassend voor zij die wel bekend zijn met het boek.
Lees-Trip gaat de strijd aan met het dalende leesniveau bij de kinderen. Via leuk uitgegeven stripboekjes zetten ze in op leesplezier. Er zijn drie niveaus: beginnend (geel), gevorderd (groen) en ervaren (paars). Er is zelfs een blauw niveau voor anderstalige, oudere lezers. Een aanrader voor alle bibs en scholen, maar ook voor u en uw (klein)kinderen. Laat ze strips lezen!
Het leuke aan deze Nottinghamserie is dat de auteurs de legende van Robin Hood gebruiken als leidraad, maar er hun geheel eigen twist aan geven. Zo blijft deze klassieker fris en verrassend. Het tekenwerk is ook klassiek, maar gedegen. Het is vooral het inkleurwerk dat zorgt voor een uitstekende sfeerschepping. De rebel mag nog even doorgaan.
Matz (Tango, De Killer) weet hoe hij een spannende actiethriller moet schrijven, maar deze keer is zijn hoofdpersonage iemand die van achter zijn bureau vecht: een rechter gespecialiseerd in antiterrorisme. Verrassend accuraat (dankzij de hulp van een echte rechter Trévidic) en zeker niet minder spannend dan de verhalen waarin de held de wapens zelf opneemt.
Om de binge-lezers onder ons gewillig te zijn, brengt Daedalus meteen het tweede deel van deze trilogie op de markt. En de kwaliteit van het verhaal gaat nog in stijgende lijn. Niet alleen moet de rechter het opnemen tegen nietsontziende terroristen, hij moet zich politiek verantwoorden en krijgt te maken met de rivaliteit tussen de verschillende politiediensten. Een topper, deze reeks, enkel jammer dat het met het volgende deel reeds afgelopen is.
Ook in de oudheid braken sommige vrouwen uit de rol die hun toebedeeld werd. Stok maakte een zeer leuke strip over een meisje dat in het oude Griekenland wil filosoferen. Het personage heeft echt bestaan, maar er is zo weinig bekend over haar dat de auteur zelf een levensverhaal moest verzinnen. Ze baseert zich hiervoor op echte feiten uit die periode zodat het toch erg authentiek overkomt. Klasse!
Een erg leuke, nieuwe kinderserie in drie delen van de tekenares van ‘Het dagboek van Cérise’. Prachtige beelden dus, maar het verhaal zit ook wel snor. Lulu wil leeuwentemster worden, net als haar ouders, maar het drama loert om de hoek. Uiteindelijk belandt ze in Afrika waar ze kennismaakt met Nelson, maar meteen ook leert wat racisme inhoudt. Duidelijk een strip met een boodschap, maar dat staat het avontuur niet in de weg.