CE’s StripFax februari 2024

Een vrolijke jeugdstrip over een hedendaagse ridder die op queeste wordt gestuurd door zijn grootvader. Hij krijgt de hulp van een elf (de dame uit het meer), wat voor een magisch sfeertje zorgt. De vrolijke, expressieve tekeningen van de auteur van Yasmina passen wonderwel bij dit humoristisch verhaal. Hopelijk vindt dit kwaliteitswerk zijn weg naar de lezertjes, maar ook hun ouders kunnen hier plezier aan beleven.

Toen ‘The red badge of courage’ verscheen in 1895, was het het eerste boek dat de Amerikaanse burgeroorlog bekeek vanuit het perspectief van de gewone soldaat. De eerzuchtige, patriottische boerenzoon die de gruwel aan den lijve ondervindt, verandert snel in een weifelende deserteur. Toen was het een schok, maar nog steeds werkt dit anti-oorlogspamflet waarin soldaten worden opgeofferd als kanonnenvlees ter meerdere eer en glorie van hun oversten. Na meer dan honderd jaar hebben we echter nog niet veel bijgeleerd. Dat maakt deze strip ook erg actueel. De grauwe, harde zwart-wittekeningen met enkel een steunkleur ondersteunen dit verhaal perfect.

Voorlopig is de Saga-reeks van onze beroemdste Viking interessanter dan de eindeloos voortkabbelende hoofdreeks. Logisch bijna, als je aan topauteurs vraagt om met hun jeugdheld een afgerond verhaal te maken, ongebonden en zonder beperkingen. Het probleem is echter dat het hoofdpersonage ons zo bekend is, dat hij niet meer kan verrassen. Gelukkig weet Duval hoe hij een meeslepend avontuur moet schrijven en Rouge (Rio) brengt dit indrukwekkend in beeld. Meer heb je niet nodig voor een half uur ontspanning.

Dat stripauteur Hub zich goed in een andere cultuur kan inleven wisten we al van ‘Okko‘. In het derde deel van dit Azteekse moordverhaal bewijst hij nogmaals dat hij ook een meesterverteller is. Door al de flashbacks, droomsequenties en vele personages met moeilijke namen, moet je wel je aandacht er goed bijhouden. Maar het resultaat is een spannende speurtocht naar een seriemoordenaar, terwijl iedere betrokkene er zijn voordeel wil uithalen. De karakters worden uitstekend getekend waardoor je in het meeslepende verhaal wordt getrokken. Er is goed nieuws en slecht nieuws: het is nog niet gedaan, want er komen nog zeker twee delen, maar dan moet je ook nog twee delen wachten op de ontknoping.

Dagboeken van vrouwelijke stripauteurs zijn een genre op zich geworden, maar ondanks de grote concurrentie steekt deze van Wertz er toch bovenuit. De Newyorkse vertelt niet alleen zonder blikken of blozen over haar drankverslaving, ze toont zonder gêne ook alle andere aspecten van haar leven aan de lezer. Openhartig en gedurfd, maar tevens erg intrigerend door haar bizarre persoonlijkheid. Grappig ook, mede door de schitterende dialogen. De tekeningen zijn erg rudimentair, behalve de sfeervolle straatzichten van het dagelijkse New York, waardoor de wereldstad als het ware ook een personage wordt. Dit is weer een voorbeeld van wat strips zo verslavend maakt.

Met ‘Heksenkind’ en ‘Oceaankind’ bewees Stedho al dat hij een fantastisch tekenaar is. Met deze wraakwestern wint hij ongetwijfeld ook het hart van de volwassen stripliefhebber. Dankzij de buitenissige figuren ontpopt deze genre-oefening zich tot een origineel, meeslepend avontuur. Niet voor de fijngevoelige mens, maar dat was het Wilde Westen ook niet. En het tekenwerk van de Vlaming is ronduit buitengewoon: sfeervolle decors en hoofdpersonages met karakterkoppen waar je zo de emoties van kan aflezen. In een rechtvaardige wereld zou dit zijn doorbraak betekenen in de lucratieve Franse markt. Hopelijk is hij nu ‘wanted’ en staan de uitgevers en scenaristen in een rij voor hem aan te schuiven.

Elk jaar verschijnt er een nieuwe editie van het tijdschrijft ‘Aline’. Op het festival van Angoulême van dit jaar won het de ‘Fauve d’or’ voor beste, alternatieve strip. En dat is begrijpelijk, want de inhoud is niet alleen alternatief, maar ook wild, waanzinnig, artistiek, creatief en helemaal out of the box. Heel wat striptekenaars van de Lage Landen mogen meedoen van initiatiefnemer Wasco, wat natuurlijk resulteert in wisselende kwaliteit, maar interessant is het steeds. Dankzij het thema is er toch wat samenhang tussen alle korte bijdragen. Gelukkig betekent alternatief hier niet humorloos en mag er dus ook wat gelachen worden.

Dit science-fictionverhaal verscheen in 2008 al in het Frans in drie delen. Er is nog geen AI, maar het is dan ook vooral een actiestrip, meer gebaseerd op complotten en identiteitsverwisselingen dan op wetenschap. Het verhaal boeit en gaat snel vooruit, maar je moet er wel goed je hoofd bijhouden. De held is geen supergetalenteerde killer, maar een koppige cop die door zijn bemoeienissen heel wat in beweging zet. Lauwert heeft al heel mooie uitgaven op de markt gebracht, maar waarom dit op het kleinere boekformaat moet verschijnen, is mij een raadsel. Maar het past dan wel mooi tussen de andere uitgaven in de boekenkast. Kwestie van wat het oog juist wil….

Bijna twee jaar hebben we moeten wachten op dit tweede deel van de avonturen van de Russische gravin en haar opgevangen kinderen, die ze beschermt tegen de gruwelen van de oorlog. Dat is een beetje raar, want twee jaar geleden verscheen de strip al in het Frans. Gelukkig ontgoochelt dit nieuwe deel niet. Er wordt wat ingeboet aan het fantastische mysterie omwille van de aktie, maar de tekeningen blijven verbluffend en sleuren je mee het verhaal in. Op een bepaald moment vertellen de kinderen sfeervolle verhaaltjes aan elkaar, maar laten de tekeningen een hardere realiteit zien. Topklasse!

Deze bundeling van korte essays over onze nationale helden is vooral bedoeld voor de liefhebbers van de oorspronkelijke auteur: Willy Vandersteen. Het is een nostalgische blik op wat de volksfiguren voor miljoenen lezers hebben betekend, door de ogen van fans die er mee zijn opgegroeid, en nu als volwassenen hun interpretatie geven aan wat er verscholen gaat achter de avonturen. Dit geeft een heel verscheiden maar amusante blik, van de hysterische aanvallen van Sidonia, over het pillengebruik van Krimson, tot de ongegeneerde product placement van automerken en vliegtuigmaatschappijen. Leuk om te lezen en het geeft meteen goesting (een woord dat Vandersteen liet vallen voor zijn Nederlandse vrienden) om de oude avonturen van Suske en Wiske, maar vooral van Lambik, terug open te slaan.