In ‘Crimes Of The Future’ waagt David Cronenberg zich weer aan body horror
‘Crimes Of The Future’ (2022) 
Met ‘Crimes Of The Future’ keert David Cronenberg terug naar de wereld van de sci-fi horror, het genre dat hem in de jaren ‘70 en ‘80 groot maakte. Cronenberg slaat dit keer de handen in elkaar met Griekse producenten. Dé uitgelezen kans om zijn bijdrage te leveren aan de Griekse weird wave, de licht krankzinnige stroming die Yorgos Lanthimos met ‘The Lobster’ en ‘The Favourite’ naar een groot publiek bracht.
Body horror in een walm van saaiheid
Met een zak Grieks geld en David Cronenberg achter de camera lopen de mogelijkheden alle richtingen uit. En toch zit er meer dan één klassieke Cronenbergvinger in de pap. Viggo Mortensen neemt een vierde keer de hoofdrol voor zijn rekening, er komt méér dan genoeg body horror voorbij en de film baadt in dezelfde donkere sfeer die je in films als ‘Eastern Promises’ ook voelt. De film is een kritiek op highbrow kunstenaars en tegelijk een waarschuwing aan de mensheid om haar natuur niet te verloochenen. Alleen haalt ‘Crimes Of The Future’ niet het niveau van het betere Cronenbergwerk. Aan de premisse zal het nochtans niet liggen.
Saul Tenser (Viggo Mortensen) is een body performance artist, die samen met zijn partner Caprice (Léa Seydoux) ergens in de niet zo verre toekomst shows geeft. In die shows snijdt Caprice het lichaam van Saul open om er vervolgens een kunstmatig orgaan uit te nemen dat hij er zelf in heeft laten groeien. Want in de toekomst kan dat. Ondertussen wordt het koppel benaderd door een jonge vader, die hen vraagt om in hun volgende show het lichaam van zijn pas overleden zoon open te snijden. Een interessant gegeven, maar de handvol hoogtepunten wordt afgewisseld met scènes vol weinigzeggende dialogen die alleen maar afleiden van het verhaal. Daardoor wordt de donkere sfeer in de tweede act vaak overheerst door een walm van saaiheid.
Eentje voor de beau monde
Is ‘Crimes Of The Future’ een slechte film? Nee. Absoluut niet zelfs. Is het dan een goede film? Dat is moeilijk te zeggen. De doorsnee bioscoopganger zal hem ongetwijfeld links laten liggen. De film is immers in niets te vergelijken met wat Marvel of DC ons allemaal door de strot blijft rammen. Hier en daar zal een naïef visje door de mazen van het net glippen in de gedachte dat hij naar iets gaat kijken dat op ‘Get Out’ of ‘Hereditary’ lijkt. Niet dus.
Nochtans zijn er een heleboel zielen die met de nieuwe Cronenberg wél hun hartje kunnen ophalen. Sommige mensen zien nu eenmaal graag een partij slijm pompende ingewanden voor hun neus bevrijd worden van hun nog levende eigenaar. En liefst op een zo groot mogelijk scherm. Misschien halen ook echte Cronenbergfans wel iets uit zo’n ervaring. En last but not least is ‘Crimes Of The Future’ ook dé ideale film voor de beau monde onder de cinefielen, de doorwinterde Canvaskijker die zijn neus ophaalt voor al wat ruikt naar entertainment of die ‘Gone With The Wind’ verkettert, omdat de film 80 jaar na datum toch wat weinig kritisch blijkt over de slavernij die tot de eeuw ervoor alom aanwezig was in de Verenigde Staten. Kortom, zij die alles goed vinden wat de mainstream niet interesseert, hebben iets om naar uit te kijken.
