Balthazar verliest zich niet in drijfzand
Balthazar, ‘Sand’ 
Dat de lockdown na een jaar vreet aan de creativiteit van de gemiddelde muzikant mag geen wonder heten. Als het leven stil valt, krijgt zelfs de meest geïsoleerde kluizenaar na een jaartje absentie zin om uit zijn dak te gaan. Niet zo voor het Kortrijkse Balthazar, dat rustig bleef doorwerken aan Sand, hun vijfde plaat, die na enkele zijprojecten en ‘Fever’ uit 2019 wel een héél mooie aanvulling is op hun discografie.
Plaatje draaien?
Balthazar had echter al in november zijn vijfde plaat klaar, tot de capaciteit van de vinyldrukkerij roet in het eten gooide. Wie zegt er weer dat vinyl nog een niche is? De twee assen waarop de Balthazarkar boldert, heten Jinte Deprez en Maarten Devoldere, maar vergeet zeker Simon Casier niet, die samen met Noémie Wolfs de lockdown nog intrapte met een geweldige reeks covers op StuBru, als hij al niet staat te bassen bij Douglas Firs.
Singlewerk
Alhoewel er al enkele singles op de mensheid werden losgelaten, bevat ‘Sand’ genoeg materiaal om naar uit te kijken. Het dromerige ‘Halfway’ kennen we al meer dan een jaar ondertussen en blijft zowat het beste dromerige groovy nummer dat Balthazar ooit op plaat zette. Hetzelfde kan gezegd worden van ‘Losers’, dat dankzij een repetitief gitaar melodietje en een perfect meezingbaar refrein zich onverwijld tussen je oren nestelt. De meest recente singel ‘On a roll’ is niet eens ons meest favoriete nummer van de plaat maar zweeft al tussen onderkoelde groove en een close harmony zang waar MGMT het patent op lijkt hebben. En wat een heerlijke break om de andere minuut!
Oorwormen, hooks en grooves
Balthazar laat de ene na de andere pittige groove uit het zand kruipen. De heren lijken met ‘Sand’ de perfecte song steeds dichter te benaderen en hebben een patent op de coolste oorwormen die je je maar kan indenken. Het hoeft niet geknutseld te klinken, maar toch is het verdomd intelligent aangepakt. Misschien is enkel ‘You won’t come’ net dat beetje te afstandelijk om in onze playlist te eindigen. Maar wie maalt daar om als er zoveel geweldige songs op één plaat staan?
Geef de heren uw oren! Balthazar laat ‘Sand’ niet wegzinken in onbenulligheden maar serveert een zandkoekje van het beste wat de heren in zich hebben. Grote klasse heet dat dan!
