Spectaculaire muzikale smeltkroes in Podium Mozaïek Amsterdam
Akwasi, ‘Daar ergens’ – 
Hij was op weg om één van de hardste rappers van Nederland te worden, althans dat was het streven. Met zijn hiphopformatie Zwart Licht bracht de Amsterdamse rapper Akwasi onder label TopNotch al meerdere albums uit. Met voorkeur voor het duistere grime en dubstep. Dat hij zich voor zijn nieuwe project liet inspireren door het werk van zanger en componist Bram Vermeulen leek dan ook een groot contrast. Behalve het feit dat ze beiden Nederlandstalig werk hebben voortgebracht, hebben ze zowel op tekstueel als muzikaal vlak weinig gemeen.
Vermeulen, die met Freek de Jonge jarenlang deel uitmaakte van cabaretgroep Neerlands Hoop, bracht met nummers als ‘Een steen’ en ‘Rode wijn’ een overwegend melancholisch oeuvre met thema’s als verlies, vergankelijkheid en het liederlijke leven. Akwasi liet zich door zijn nummers inspireren en verwerkte ze, in samenwerking met theatergroep Likeminds, in de voorstelling ‘Daar ergens’. Een voorstelling die afgelopen zomer op Oerol te zien was. In 2014 zal het gelijknamig album verschijnen onder zijn nieuwe label ‘Neerlands Dope’. Vanavond in Podium Mozaïek zien wij alvast een voorproefje.
Als we de zaal in de voormalige kerk in Amsterdam-West betreden, wordt er al fijn gespeeld. Een muzikaal klankgordijn van instrumenten komt ons tegemoet. Het valt meteen op dat ook in de bezetting niet is gekozen voor een alledaagse combinatie. De gebruikelijke set van toetsen (Marra Escobar), drum (Drummakid), gitaar (Gerson Main) en bas (Ebenezer Yeboah) is aangevuld met viool (Myrthe van de Weetering) en harp (Rosalie Wammes). Het zorgt ervoor dat vanavond letterlijk alle registers worden opengetrokken. Strakke riffs worden afgewisseld met sprookjesachtige harpklanken. Swingende beats met fijnzinnig vioolspel. Er wordt veelzijdig en indrukwekkend gemusiceerd.
Met het eerste nummer (naar het origineel ‘Blanco’) wordt duidelijk dat we geen covers te horen krijgen, maar eigen creaties. Akwasi gebruikte enkel Vermeulens beste refreinen, zinnen of woorden, om de composities vervolgens verder aan te kleden met eigen rapteksten. Geen risicoloze onderneming als je bedenkt dat liederen als ‘Testament’ of ‘Pauline’ sinds de jaren tachtig niet alleen binnen het Nederlandse cultuurgoed maar ook in vele harten een dierbare plek hebben ingenomen.
Toch slagen ze er met hun eigenwijze insteek erg goed in om het decennia-oude oeuvre tekstueel en muzikaal te herscheppen. Om het geheel in de uitvoering tot zijn recht te laten komen, riep Akwasi vocale versterking in van Rob Dekay. Met een verrukkelijk rafelig randje en scheurende uithalen bezorgt Dekay ons met nummers als ‘Weet niet waarom ik huil vandaag’ of ‘Spijt’ fijne rillingen. Zet dit naast entertainer Akwasi en guitarist extraordinaire Gerson Main en de show is daar.
Akwasi toont, met de tekstkeuzes en toevoegingen, oog te hebben voor de diepere laag in Vermeulens werk. Eerder dit jaar bracht hij met Dekay een bewerking uit van één van de bekendste nummers ‘De wedstrijd’. Hij behield alleen het refrein en vulde de gaten op met zijn eigen interpretatie. Maar ook al schrapte hij de helft van de tekst, een fundament bleef overeind. Want kon er een meer treffende slotzin worden toegevoegd aan de eeuwige strijd die Vermeulen om de aandacht van zijn vader voerde…?
Gezien op 13/12/2013 in Podium Mozaïek Amsterdam.
Benieuwd naar de slotzin? Zie hieronder ‘Een wedstrijd’ van Akwasi ft. Rob Dekay.
