Glen Hansard verbindt authenticiteit met ambacht
Glen Hansard, ‘All that was east is west of me now’
De Ierse songschrijver / muzikant Glen Hansard (The Frames, Swell Season,.. ) brengt voor heteerst in ruim vier jaar eindelijk weer eens nieuw werk uit. ‘All that was east is west of me now’ voelt initieel aan als misschien wel het meest rockende album dat Hansard tot hiertoe produceerde. Na verschillende luisterbeurten merk je vooral hoe de Ier zijn ambacht als songsmid naar voren schuift.
Verbinding zoeken met een publiek
Het nieuwe ”All that was east is west of me now’ is alweer zijn vijfde album onder eigen naam.
Bijzonder is dat de composities voor de nieuwe plaat deze keer ontstonden via een reeks van kleinschaligere optredens voor locals. Daarnaast verklaart het ook goed de instelling waarmee hij als muzikant aan de slag gaat. Met name door open in het leven te staan, ontvankelijk voor zowel het kleine als het grote. En door het besef dat net die voedingsbodem als muzikant zo immens rijk is.
Hansard beseft ook als geen ander dat muziek maar werkt door een publiek. Zo zijn er liedjes die misschien in de verbeelding van de componist/muzikant erg goed lijken te werken, maar die het daarom niet altijd voor een publiek doen. Daarom ook is het meer dan zaak het nodige eerbied te hebben voor het publiek, ook al bestaat die dan toevallig uit een schijnbaar willekeurige passant.
Nieuwe perspectieven voor Glen Hansard
Voor dit nieuwe album liet Hansard zich in sterke mate gidsen door de ontvangst van nieuwe nummers tijdens een reeks van optredens in lokale pubs. Daarna maakte Hansard een selectie van om met die als basis vervolgens naar de studio van jarenlange vriend/muzikant David Odlum (The Frames,..) aan de rand van Dublin te trekken en er samen te werken aan het nieuwe album dat ‘all that was east is west of me now’ gedoopt werd.
De albumtitel verklankt het idee van nieuw perspectieven. Het zegt iets over hoe je bijvoorbeeld naar verleden en toekomst kan kijken. Het besef dat er misschien best al veel in het verleden ligt, maar vooral ook dat er nog enorm veel voor de boeg blijft. In zekere mate gaan de liedjes op de nieuwe plaat over het voortdurende tikken van de tijd. Zoals bijvoorbeeld in ‘Short life’. Evenzeer gaat het om het gegeven dat de magie die in de creatie van poëzie en muziek onbeschrijfbaar blijft zoals tijdens het misschien iets te nadrukkelijk naar Leonard Cohen hintende ‘Between us there is music’.
Op zijn vijfde soloalbum exploreert de immer goedlachse Hansard dus heel uiteenlopende thema’s. Probleemloos herken je het profiel van een erg doorwinterde muzikant die stilaan elk trucje uit het spreekwoordelijke boek kent maar zichzelf evenwel graag blijft verrassen.
Divers, rijk en gelaagd
Opmerkelijk ook is hoe rijk en gelaagd de nieuwe nummers op de nieuwe plaat blijken te zijn. Zo is er de wat rootsy, maar gespierde opener ‘The feast of St John‘ waarin Bad Seeds violist Warren Ellis een fijne gastrol vertolkt. Wat verderop is er het ronduit venijnige ‘Down on our knees’. De twee eerste nummers doen dan ook stevig en gespierd aan. Ook verderop zoals tijdens het fris sprankelende ‘Bear witness’ merk je hoe Hansard samen met zijn band de elektrische gitaren flink laat horen.
Gaandeweg komt er meer ruimte vrij voor wat meer bedachtzame nummers zoals de ballad ‘Sure as the rain’ (met een stukje in het Frans gezongen) die weliswaar soms een wat trager tempo hebben, maar waarbij ook opvalt hoe Hansard er een breed palet aan emoties mee vertolkt. Zo op het einde van de rit ontdek je dat de vaak goedlachse en zelfrelativerende Hansard een songsmid pur sang is die het liedje als geen ander kan dienen. ‘All that was east of me is west of me now’ blijkt alweer een meesterlijke proef van ambacht.
Live te zien op 3/11 in het Koninklijk Circus (Brussel).