Interview: 26 jaar Aborted dankzij Sven de Caluwé
Na zesentwintig beestachtige jaren op het podium was het hoog tijd om Sven de Caluwé van Belgische metaltrots Aborted te strikken voor een interview. Dankzij de release van hun elfde studioplaat ‘Maniacult’ hadden we het perfecte excuus om de brave man aan de tand te voelen over het leven in een extreme metal band.
CE: Proficiat Sven, jullie mogen zesentwintig kaarsjes uitblazen. Wat zijn de hoogtepunten die je zijn bijgebleven van de afgelopen kwarteeuw Aborted?
Sven de Caluwé: Goh, elke nieuwe release en de laatste headline tours waren echt wel hoogtepunten. Ook de tour met Kreator, waarbij we elke avond in arena’s stonden te spelen. Ik had geen idee dat Kreator zó groot was. Een beetje surreëel was dat wel, zeker voor een band zo extreem als wij. Ook de optredens in Zuid-Amerika zijn telkens geweldig, net als de Europese festivals trouwens.
CE: Tijdens de vorige tournee stond Aborted nog met z’n vijven op het podium, nu is de band op ‘Maniacult’ weer een kwartet geworden. Hoe ga je dat live aanpakken?
Sven de Caluwé: We hebben Harrison (Patuto, gitarist) vorig jaar laten gaan omdat er geen match was. Omdat we ‘Maniacult’ met z’n vieren hebben geschreven hebben we ook besloten die zo op te nemen. Voor de komende tournee zal Manu (Emmanuel Dalle van Benighted) mee op het podium staan.
CE: Die tournee start 17 februari 2022 in Kortrijk en trekt daarna door heel Europa. Jullie spelen maar liefst zesendertig concerten op anderhalve maand tijd. Hoe houdt je stem dat uit avond na avond?
Sven de Caluwé: Het is vooral een kwestie van voldoende water drinken, voldoende slapen en vooral goed opwarmen. Halverwege de tour merk je wel even dat je death metal stem wat vermoeid geraakt, maar die komt er elke keer wel weer door.
CE: Na ‘Terrorvision’ lijkt het alsof je op ‘Maniacult’ vocaal weer een aantal verschillende timbres weet op te roepen.
Sven de Caluwé: Ik heb een aantal nieuwe stemmen zitten uitwerken, wat ik ook bij ‘Terrorvision’ al deed. Ik heb vooral mijn getinte blackmetal/goblinachtige stem die ik in het verleden ook al gebruikte uitgewerkt en nu veel prominenter gebruikt. Daarnaast heb ik ook veel meer een old-school deatmetal-stem á la Pestilence erin verwerkt. Ik probeer er in elk geval zoveel mogelijk variatie in te steken.
CE: Op ‘Maniacult’ krijg je dan ook nog eens hulp van enkele vrienden uit het deathmetalwereldje. Hoe krijg je iedereen in de studio tijdens een pandemie?
Sven de Caluwé: Het zijn allemaal mensen die we kennen en de meesten konden gewoon hun stem thuis inblikken. Joe (Bodelato van Fit for an Autopsy) zat al in de studio en nam ‘Maniacult’ daar op, Ben (Duerr van Shadow of Intent) en Filip (Danielsson van Humanity’s last breath) namen gewoon thuis hun partij op. Alleen Ryo Kinoshita van Crystal Lake is naar de studio afgezakt, best wel cool!
CE: Met jullie internationale bezetting is schrijven en opnemen op afstand waarschijnlijk al de manier van werken lang voor er een pandemie uitbrak?
Sven de Caluwé: Klopt, voor het schrijven van ‘Maniacult’ was het gewoon business as usual. Alleen voor de opnames hebben we nu helemaal anders gewerkt. Normaal sluiten we ons een maand in de studio op om te focussen op de plaat. Nu was het wel versnipperd. Ken heeft de drums in San Francisco opgenomen met de producer die de drums voor Machinehead opneemt, gitarist Ian heeft zichzelf thuis opgenomen, bassist Stephano zat dan weer bij zijn schoonbroer in de studio en ik heb hier in de buurt een studio geboekt.
Het verschil is dat we veel meer tijd hadden om alles te verwerken, wat heel relaxed was. Ik heb enkele maanden over de vocals kunnen doen, zodat je meer tijd kreeg om alles te laten bezinken. Het is wel een luxe om zoveel tijd te hebben en jezelf af te kunnen vragen ‘Is dit echt wel hoe ik het wil doen klinken?’
CE: Jullie cultleider Wayland Thurston, die de rode draad is doorheen ‘Maniacult’, heeft wat weg van een cenobite of Charles Manson. Hoe ben je bij die figuur uitgekomen?
Sven de Caluwé: Grappig, normaal werken we eerste een heel concept uit voor Aborted-platen, maar nu hebben we gewoon besloten dat we een action-figure wilden uitbrengen. Toen hebben we die Wayland verzonnen en is alles beginnen ontsporen.
CE: Het was geweldig om die in de sociale media te zien opduiken op platenhoezen van bevriende bands. Kon iedereen er mee lachen?
Sven de Caluwé: Ja hoor, geen negatieve reacties gehad.
CE: Voor het eerst duikt er zelfs Nederlands op een Aborted-plaat op!
Sven de Caluwé: Klopt, ik gebruikte in het verleden al wel een keer andere talen om mezelf wat uit te dagen. Ik wou eigenlijk nooit Nederlands proberen omdat ik er mezelf niet echt comfortabel bij voelde, tot ik guestvocals ging doen op de laatste plaat van Fleddy Melculy. Als het daar kon, waarom dan ook niet he?
CE: Jullie kennen ondertussen zowat iedereen in extreme metal-land. Zijn er bands die je zelf volgt?
Sven de Caluwé: Benighted zijn heel goed bezig, net zoals Humanity’s last breath die echt een eigen geluid hebben. Ook Infant Annihilator vind ik geweldig, een studio only-band die telkens compleet over-the-top gaan, met waanzinnige vocals erbovenop!
CE: En bovenop dat alles heb jij zelfs nog tijd voor een zijproject Coffin Feeder?
Sven de Caluwé: Samen met Jan en Olivier van Leng Tch’e en Jeroen van Fleddy Melculy hebben we een EP opgenomen. Die mag je in november verwachten.
CE: We kijken er naar uit! Tot in het Wilde Westen van Kortrijk!
