CE’s StripFax november 2021

Al een tijdje uit, maar deze mag u niet missen. Verschillende rassen van dieren proberen samen te leven, maar dat blijkt erg moeilijk te zijn. De wankele machtsverhoudingen komen onder druk te staan wanneer de koning overlijdt. Gekonkelfoes in donkere bars, samenzweringen in de hoogste regionen, familievetes die ten top worden gedreven, een morrend volk en tirans die in de coulissen staan te wachten, … Genoeg drama voor een, hopelijk, langlopende reeks en dat in prachtige tekeningen. Meer moet dat niet zijn.

Een nietsonziende, dodelijke griepepidemie zorgt ervoor dat een vader alleen komt te staan met zijn twee kinderen in een plotsklaps erg vijandige wereld. Het verhaal balanceert soms op het randje van de geloofwaardigheid, maar weet genoeg te boeien om je aandacht vast te houden. De tekenaar zorgt voor een goede mise-en-scène en de matte inkleuring past wonderwel bij het gevoel van uitzichtloosheid. Benieuwd naar het vervolg wanneer ze uit de stad trekken, de natuur in.

Als je deze strip openslaat, voel je je als het ware terug gekatapulteerd in de tijd. Niet alleen door het onderwerp, maar ook door het uitzicht van de strip. Veel tekstkaders, houterige figuren, veel pratende koppen, … Het lijkt wel een geschiedenisles die in de jaren ’60 in het weekblad Kuifje of Robbedoes had kunnen staan. Gelukkig is het leven van Napoleon zo boeiend, dat deze uitstekend gedocumenteerde strip leesbaar blijft. Oorspronkelijk waren 15 delen voorzien, maar door de schielijke dood van Osi zal het bij vier, reeds in het Frans verschenen, delen blijven. Enkel voor geschiedenisfreaks dus.

De Sint ziet met lede ogen aan hoe de Kerstman niet alleen aan populariteit wint, maar ook steeds vroeger op het jaar in beeld komt en daardoor Sinterklaas uit het straatbeeld duwt. De Sint ziet het niet meer zitten, maar wat denken de kinderen daarvan? Dit is een erg leuke strip over de goedheilige man geworden, met ook wat geschiedenislessen over zijn leven. De wat schematische tekenstijl met manga-invloeden pas perfect bij het doelpubliek. Ideaal voor in de schoen.

Een robot probeert een schietgrage overlever af te stoppen: “Deze unit is geprogrammeerd om mensen te helpen.” Dit dystopisch sf-verhaaltje is wat kort van stof en nogal naïef verteld, maar dat is niet zo erg, want het is vooral een kijkstuk geworden. Nieuwe uitgeverij Menlu richt zich bij uitstek op debutanten en met Merel Moonen hebben ze een groot talent in huis gehaald. Prachtige tekeningen in een wilde stijl met schreeuwerig kleurgebruik. Het doet aan Mattotti denken, en dat is een groot compliment. Misschien nieuwkomer Merel eens koppelen aan een ervaren scenarist?

Als je aan een gevierd Duits auteur en voorvechter van homo-rechten vraagt om een hommage te brengen aan Lucky Luke, dan krijg je natuurlijk wat mannenliefde voorgeschoteld. Bud en Terence krijgen met hun aandacht voor elkaar moeilijkheden met de lokale bevolking. Een rechtschapen Luke neemt het op voor hen; we hadden niet anders verwacht van hem. Toch leuk dat zo’n onderwerp een plaats kan krijgen in een succesvolle stripreeks, al is het dan een nevenreeks. Misschien volgende keer in de hoofdreeks?

Terwijl striptekenaar Swolfs bij zijn debuut met spaghettiwestern Durango nog als een vernieuwer werd gezien, kan dit van de 66-jarige auteur niet meer gezegd worden. Ook in deze nieuwe serie Lonesome heb je het gevoel dat je het allemaal al gezien of gehoord hebt. Vlot vertelde ontspanning, voor wie daar van houdt. Maar dat is die andere western, Undertaker, ook en die is toch van een heel ander niveau.

De Canadees Guy Delisle bewees in zijn vorige strips al dat hij een excellent observator was, en blijkbaar lette hij in zijn jeugd ook goed op. Hij vertelt over zijn ervaringen toen hij als student elke zomer in een papierfabriek ging werken. Iedereen die ooit een vakantiejob deed in een grote fabriek zal zich hierin herkennen. De kennismaking met een andere wereld, het contact met de arbeiders, het leerproces met een moeilijk begin, maar uiteindelijk ook de ervaring die alles gemakkelijker maakt,… De striptekenaar bekijkt het allemaal met veel humor, maar ook met veel inzicht in de menselijke natuur.

In dit mooie kleinood volgen we de belevenissen van een aristocratische vrijgezel. Veel valt er niet te beleven, op het eerste zicht, maar je geraakt helemaal gefascineerd door deze wat rare, eenzame man. Mueller (die fysiek op zijn hoofdpersonage lijkt) is een fantastische graficus. In deze computertijd is het nog eens leuk om te zien hoe iemand met engelengeduld fantastische scènes kan neerzetten met pen en papier. Wie een voorsmaakje wil, kan op Youtube terecht. Maar let op, het boek is wel in zwart-wit; https://www.youtube.com/watch?v=X68HJbNx_Qs .

Door de wisselende auteurs kent deze serie hoogtes en laagtes, maar dit 8ste deel is ongetwijfeld een hoogtepunt. Telkens is het basisconcept de interactie tussen mensen en androïden. Deze keer gijzelt een groep terroristen een ruimtestation waarin de wereldtop zich verzameld heeft voor een belangrijke top. Het wordt pas echt interessant als ze hun eisen kenbaar maken. Leuke science-fiction die je ook aan het denken zet. Hopelijk gaat de reeks op dit elan verder.

Is er een nieuwe parel toegevoegd aan het rijkdom van heerlijke kinderstrips die volwassenen ook wel kunnen smaken? Daar lijkt het wel op met de eerste (in het Nederlands) van nieuwe heldin Ninn. Deze vondeling gaat op een spannende zoektocht in de diepste krochten van de Parijse metro naar haar oorsprong. Ze krijgt het gezelschap van een papieren tijger die een levensgroot beest kan worden. Veel magie, spanning en griezelige elementen stuwen het verhaal voort. Leesplezier gegarandeerd.

Een aangrijpend portret van twee broers die na de val van Berlijn enkel elkaar hebben om te overleven. Er wordt een onverbrekelijke band gesmeed, maar de Stasi lijft hen in en dwingt hen om te scheiden. De oudste gaat undercover als mol in het Westen, de jongste volgt een opleiding kinesist om zo de voetballers in het oog te kunnen houden. Door de wereldbeker met een match tussen de DDR en de BDR komen de broers terug samen, maar er is veel veranderd in twaalf jaar tijd… Een uitstekende schets van het moeilijke leven en keuzes waar de Oost-Duitsers voor stonden tijdens de Koude Oorlog. De auteurs gebruiken geen zwart-wit tegenstellingen maar geven een genuanceerd beeld. Gebaseerd op waargebeurde feiten.

Voor wie wat anders wil dan een doorsnee strip, die kan terecht bij debutant Edwin Hagendoorn. Na 25 jaar als schilder gewerkt te hebben, komt hij nu op de proppen met zijn eerste strip. In 120 prenten krijgen we een bizar verhaal over een soort duivelin die nonnen weet te drijven tot seksuele excessen. Hagendoorn weet je mee te slepen in deze fantasieën door prachtige prenten die doen denken aan 19de eeuwse gravures in een sfeer van het donkerste werk van Goya. Verwacht dus geen logisch verhaal, maar eerder een vreemde, stillistische tocht.

Tegenwoordig zijn ‘weetjesstrips’ erg populair. Gagstrips die ondertussen ook de lezer wat bijleren over het onderwerp. Je hebt er al over ‘Insecten’ en over wat zich ‘Diep in de zee’ bevindt. En voor de wat oudere lezer het ook supergrappige ‘Kutbeesten’. Maar wat nog ontbrak is het populaire onderwerp bij de jeugd: dinosauriërs. Dat is met deze strip verholpen dus. En hij doet uitstekend wat je ervan verwacht: je doen lachen en je iets bijleren over dino’s.