Lambchop flirt met dansbare funk op ‘The bible’
Lambchop, ‘The bible’ 
De muziek van Lambchop situeert zich al sinds jaar en dag grofweg in het grensgebied tussen verstilde alt.country en weemoedige western, her en der aangelengd met lichte toefjes soul en post-rock. Toch weet de band regelmatig te vernieuwen en de muziekwereld te voeden met erg innovatieve impulsen. Dat bleek eerder uit albums als ‘FLOTUS’, in hun hele oeuvre tot op heden misschien wel hun meest significante of markante koerswijziging. Met het nieuwe album ‘The bible’ is er een nieuw hoofdstuk toegevoegd. En wat voor een!
Nieuwe tijdsgeest
Wie Lambchop de laatste jaren volgde, ontdekte een groep die soms regelrecht tegen de knusse, behaagzame en comfortabele eigen positie inging. Zodoende kregen verstokte fans plotsklaps erg hedendaagse geluiden te horen. Op albums als ‘Trip’ en het recente ‘Showtunes’ liep Wagner volop te stoeien met technologische snufjes zoals vocoders, samplebanken en loops. Daarmee loodste de immer ingetogen, praatschuwe frontman ei zo na Lambchop een nieuwe tijdsgeest in.
Samen met pianist Andrew Broder en geluidsingenieur/producer Ryan Olsen zag Wagner in de zomer van 2021 volop gelegenheid om een nieuw hoofdstuk voor Lambchop te bedenken. Kenmerkend in dat opzicht is de voorafgaande single ‘Police dog blues‘, een stokoude bluessong van Blind Boy Fuller waarvan zowel tekst als muziek onder impuls van de brutale moord op George Floyd en het daaruit voortvloeiend sociaal protest (Black Lives Matter) tijdloos en erg relevant voor de huidige tijdsgeest bleek.
Huis van vertrouwen
Al snel valt op hoe enorm vertrouwd het groepsgeluid is. De kamerbreed met strijkerspartijen uitwaaierende opener ‘His song his sung’ is dan ook vintage Lambchop op maat van fans die weten dat hun favoriete band nog steeds voor kwaliteit gaat. De karakteristieke, rokerige vertelstem van Wagner blijft hoe dan ook het meest uitgesproken uithangbord van de groep, die meer dan ooit teert op samenwerking. Want hoewel Wagner net als pianist Broderde grootste lijnen uitzet, is veel van de muziek op ‘The bible’ afkomstig van gastmuzikanten, van oudgedienden als Tony Crow en Matt Swanson tot talloze gelegenheidsmusici.
Lambchop tussen funky en innovatief
Een van de meest opmerkelijke passages op ‘The bible’ is misschien wel ‘Little black boxes’, een duistere, bevreemdende song waarbij geile P-funk en claustrofobische (duistere) elektronica om elkaar heen draaien. Daarmee trekt Lambchop, jawel, zowaar de dansvloer op. “Nothing has changed / the way I feel about you”, prevelt Wagner in een song die knipoogt naar de muzikale erfenis van Prince. Erg verrassend, dit hoogtepunt op het album.
Naar het einde toe zoekt de groep uit Nashville het met tracks als ‘Dylan at the mouse trap’ dan weer bij traditioneler werk. En merk je bij composities als ‘Every child begins the world again’ of het wondermooie, filmische ‘That’s music’ hoe ‘The bible’ niet eens zo gek verschillend is van de grandioze klassieke, tijdloze Lambchop albums in het oeuvre zoals ‘Nixon’ of ‘Is a woman’.
