Walrus brengt een mooie collectie kleine en grote liedjes
Walrus, ‘Tussen mijn oren’ 
Het is weinig bands gegeven om een plaat zonder enig zwak moment te maken, maar Walrus is daar in geslaagd. De groep rond Geert Noppe brengt met ‘Tussen mijn oren’ een smaakvol, melodieus en bovenal erg veelzijdig album uit dat liefhebbers van Nederlandstalige muziek zullen waarderen.
Slaapprobleem
Noppe is niet alleen lid van Yevgueni en speelt ook bij Hooverphonic, maar heeft met Walrus ook zijn eigen band. Vijf jaar na ‘Terug naar het begin’ (als we kinderliedjes van Meneer Beer en de Woeste Wolven niet meereken) pakt hij uit met heel mooi album dat vakkundig is geproducet door Alex Callier.
De titel van het album en het gelijknamige nummer verwijzen naar het stikkend wakker worden waarmee Noppe in de periode voor het opnemen van het album vaak te kampen had. “Tussen mijn oren klinkt de zee, tussen mijn oren raast de wind. Ik kan alleen maar wachten tot de dag weer herbegint”, zingt Noppe. Intussen heeft het probleem de diagnose slaapapneu gekregen. De kwaal heeft evenwel een sterk nummer met een opzwepend ritme opgeleverd.
Er staan elf liedjes op de plaat, waarvan er geen enkel door de mand valt. Wat naast de kwaliteit opvalt, is de veelzijdigheid. Zo wordt het mooie ‘Tussenin’, over een roadtrip met een camper in Australië, ondersteund door een blazerstrio. Het nummer dat daarop volgt is ‘Schets’, een rocksong (new wave eigenlijk) met pompende bas die eindigt met vervormde gitaarklanken en een furieuze outro.
Persoonlijk
Verschillende liedjes op ‘Tussen mijn oren’ zijn erg persoonlijk van aard. Zo beschrijft Noppe in ‘Kauwen in de kerselaar’ het jaarlijks fenomeen waarin bendes kauwen de kerselaar in zijn tuin kaalplukken. Het zeer mooie ‘Hier’ verwijst ook naar de tuin en wordt ondersteund door de mooie klanken van blaasinstrumenten. Een pareltje van een nummer.
Nog persoonlijker is ‘Dit was ons huis’, een kort, pakkend en rijkelijk georkestreerd nummer waarop de piano te horen is die de moeder van de zanger vroeger nog heeft bespeeld. Het uptempo ‘Breek het maar af’ is dan weer catchy en heeft ook een sterke tekst. Het is een soort protestlied voor mensen die opkomen voor de goede zaak.
Reiservaring
‘Zomer zonder klank’ is dan weer het heel mooie openingsnummer van de plaat en werd geschreven toen er van het coronavirus nog geen sprake was. Het nummer was samen met ‘Tussen mijn oren’ een dubbelsingle. Het aanstekelijke ‘Dansen uit de maat’ was ook een (vanzelfsprekende) single van het album.
Het mooiste nummer op de plaat is volgens ons echter het laatste. ‘Misschien ben ik al dood’ is geinspireerd door een zeer nare en gevaarlijke reiservaring in Senegal, toen Noppe en zijn vrouw tijdens een storm dreigden in de oceaan terecht te komen terwijl ze in een vissersbootje zaten. Het groots liedje duurt meer dan zes minuten en eindigt in een euforische sfeer. Het is de uitsmijter van een heerlijke plaat.
‘Tussen mijn oren’ is voltreffer
Slotsom: het album ‘Tussen mijn oren’ van Walrus is over de hele lijn een voltreffer. Enig minpuntje is dat verschillende liedjes best wat langer hadden mogen zijn. Nummers van rond de drie minuten zijn toch wat kort voor een groep met zo’n grootse sound.
Meer Belgische topmuziek ontdekken? Ook ILA kwam onlangs met een geweldige plaat naar buiten.
