‘Stillwater’ op Netflix: Matt Damon is een vis op het droge in Marseille
‘Stillwater’ (2021) 
Nieuw op Netflix en meteen bij de 10 populairste titels in ons land: ‘Stillwater’. Het misdaaddrama met Matt Damon moest troebele coronawateren doorploeteren bij zijn release in 2021, maar krijgt nu kans op eerherstel.
Amanda wordt Allison
‘Stillwater’ was, op een onbekende Disney+ original na, het eerste project van regisseur Tom McCarthy na ‘Spotlight’. Zijn film over het blootleggen van misbruik in de katholieke kerk leverde hem een Oscar voor beste scenario én beste film op. Ook hier duikt de Amerikaan in de recente geschiedenis om een schandaal te bespreken, zij het niet openlijk. McCarthy baseerde het script namelijk op de beruchte moordzaak rond Amanda Knox, maar veranderde genoeg aan het verhaal om een rechtszaak te vermijden.
Over het échte verhaal is al genoeg geschreven. In het fictieve zien we Bill Baker (Matt Damon, mét ringbaardje!) Oklahoma verlaten voor de Zuid-Franse havenstad Marseille. Wat iemand als hij, een ruige, ietwat norse bouwvakker, daar te zoeken heeft is aanvankelijk niet duidelijk. Tot hij er de gevangenis bezoekt. Zijn dochter Allison (Abigail Breslin) zit er al vijf jaar opgesloten voor een moord die ze, zo zegt ze zelf, nooit begaan heeft. Onvoorziene omstandigheden houden Bill uiteindelijk in Marseille, waardoor hij de kans ziet om er een nieuw leven op te bouwen.
Le ciel bleu et blanc
‘Stillwater’ lijkt aanvankelijk een misdaadfilm te gaan worden waarbij een vader het recht in eigen handen neemt, maar is dat uiteindelijk niet. McCarthy verkiest een doorgronde karakterstudie en toont het leven dat Bill in zijn nieuwe thuis opbouwt. Eerst leert hij Virginie (Camille Cottin) kennen, een charmante française met een redderscomplex en een dochter die de lang onderdrukte vadergevoelens in hem naar boven brengt.
De band tussen de brombeer en de twee vrouwen groeit, maar hij blijft een typische Bible Belter. Hij bidt voor elke maaltijd, is eigenaar van twee vuurwapens en spreekt na vier maanden nog geen fatsoenlijke zin Frans. De plattelandszoon lijkt wel een vis op het droge in de vurige havenstad. Tussen de rijke buurten en de vuile banlieues rest enkel plaats voor de locals. Le ciel bleu et blanc kijkt niet om naar een verdwaalde Amerikaan.
Ook Virginies omgeving is sceptisch. “Heb je op Trump gestemd?”, vraagt een vriendin. “Nee”, antwoordt Bill, waarop de dame een zucht van opluchting slaakt. “Ik heb een strafblad, dus ik mocht helemaal niet stemmen”, was niet het verhoopte vervolg.
Trop long
McCarthy’s scenario begint naar het einde toe weer wat meer op dat van een thriller te lijken. Op zich overbodig, want als vertelling over een nieuw samengesteld gezin in uitzonderlijke omstandigheden ontbreekt het ‘Stillwater’ niet aan originaliteit. De spanning snijdt minder diep dan het drama.
De combinatie van genres zorgt er vooral voor dat de film onnodig lang duurt. Van de bijna 140 minuten hadden er gerust dertig geknipt mogen worden. Zelfs voor Fransen is trop te veel. Toch blijven de sterke prestatie van Matt Damon en de band die zijn personage koestert met zijn nieuw gezin steeds overeind. ‘Stillwater’ is dan wel een imperfecte en te lange film, uiteindelijk blijft hij net dáárom misschien wel méér hangen.
‘Stillwater’ is nu te bekijken op Netflix.
