‘Belfast’ biedt het beste van Kenneth Branagh
‘Belfast’ (2021) 
Wanneer een mens op een warme zomeravond in een weemoedige bui en met een glas rode wijn in de hand mijmert over lang vervlogen tijden, aan wat denkt hij dan? In het geval van Kenneth Branagh blijkbaar aan de ruiten die werden ingeslagen en de brandbommen die op straat werden gegooid, terwijl hij met zijn vriendjes aan het voetballen was. En vanaf nu kan je daar thuis van meegenieten.
Het beste van Branagh
‘Belfast’ vertelt het verhaal van de pientere Buddy, die opgroeit in de Noord-Ierse hoofdstad in de jaren ‘60. Het zijn tumultueuze tijden voor een negenjarige. Terwijl vader en moeder het hoofd boven water proberen te houden en de buurt regelmatig opgeschrikt wordt door gewelddadige conflicten tussen de protestanten en de christenen, wil Buddy gewoon kind zijn. Zijn gezin doet er alles aan om hem dat te gunnen, zelfs als ze daarvoor hun geliefde stad moeten verlaten.
‘Belfast’ is een geromantiseerde versie van de jeugd van regisseur-scenarist Kenneth Branagh. In de jaren ‘90 haalde Branagh successen met grootschalige Shakespeare-verfilmingen, maar de jongere generatie kent hem wellicht vooral van acteerrollen als Gilderoy Lockhart in de tweede Harry Potterfilm of de dikbesnorde Hercule Poirot in de recentste verfilmingen. Hij wordt terecht beschouwd als één van de beste acteurs uit het Verenigd Koninkrijk.
Zijn laatste projecten áchter de camera leverden Branagh eerder wisselende commentaren op, al waren zowel critici als publiek over de ganse lijn positief over ‘Belfast’. Het met een Oscar bekroonde scenario wisselt vlotjes tussen drama en humor en zit boordevol leuke scènes. Branagh heeft een heerlijke Britse charme in zijn film gestopt. De veteraan toont zich ook ijzersterk in het in beeld brengen van kleine ruimtes en houdt de creatieve shots efficiënt, zonder al te veel poespas. Het maakt van zijn meest persoonlijke film misschien wel zijn beste.
Fabrizio in Belfast
Een film als deze staat of valt niet alleen bij het script en de regie, maar ook bij de casting van het jonge hoofdpersonage. Bij een verkeerde casting zakt de geloofwaardigheid al snel naar het niveau van de gemiddelde lifecoach-sessie met Fabrizio Tzinaridis. Gelukkig loopt er in Noord-Ierland nog voldoende jong talent rond; de schattige Jude Hill is werkelijk fantastisch als Buddy. Eigenlijk is de hele cast perfect, met uitschieters Judi Dench en de crimineel onderschatte Ciarán Hinds als oma en opa. Ze zorgen voor de komische noot, maar hebben vooral een geweldige dynamiek als ouder koppel. Ze maken het hart van de film alleen maar groter. En dankzij de prachtige zwart-witfotografie ziet Judi Dench er nóg ouder uit.
De fysieke schijven van ‘Belfast’ bevatten heel wat extra’s, waaronder een paar deleted scenes en zelfs een alternatief einde waarin Kenneth Branagh als de oudere Buddy terugkeert naar ‘zijn’ Belfast.
