Seizoen 2 ‘The Mandalorian’: de beste Star Wars-film die er geen is
‘The Mandalorian’ – Seizoen 2 (Disney+) 
Het doek is gevallen over het tweede seizoen van ‘The Mandalorian’. En waren we al onder de indruk van de schaalvergroting in de eerste aflevering, dan heeft het hele tweede seizoen die indruk alleen maar bevestigd. Dit is geen simpele tv-serie meer. Dit is een film, met alle productiekwaliteiten die daar bij horen, in acht mootjes gehakt. Zeven regisseurs, waaronder Peyton Reed, Robert Rodriguez en Bryce Dallas Howard, geven er telkens hun eigen toets aan.
In ‘The Mandalorian’ vervolgen we de queeste van ‘Mando’ Din Djarin (een immer gehelmde en heerlijk koele Pedro Pascal). Hij is op zoek naar de zo goed als uitgeroeide Jedi. Die ruimtetovenaars zijn namelijk soortgenoten van de vondeling die iedereen intussen kent als Baby Yoda. Het groene wezentje heeft net als hen speciale krachten. In de hoop zo’n Jedi te vinden, gaat Mando op zoek naar zijn eigen soortgenoten. Want die hebben een haat-liefdeverhouding met de Jedi en weten misschien waar de laatsten van hen zich bevinden.
Trage storytelling
Het mooie aan ‘The Mandalorian’ is dat het verhaal zijn tijd neemt om te ontwikkelen. Het zorgt ervoor dat je meer van het Star Wars-universum kunt proeven dan ooit te voren. En dat zonder dat je het gevoel hebt naar ‘opvul-episodes’ te kijken. Want er is altijd wel iets dat Mando op goeie weg helpt. En het mag dan een ruimtereeks zijn, kil is die zeker niet. De band tussen Mando en Baby Yoda – wiens echte naam Grogu is – is er één als tussen vader en kind. Met alle emoties die dat met zich meebrengt. Alleen al de reactie van Grogu wanneer Mando hem bij naam noemt, doet je smelten. Net als het gegniffel van papa Mando dat daarop volgt.
Lees verder onder de afbeelding.
De schaalvergroting van het universum toont zich ook in de special effects. De monsters zijn groter (ook in aantal), de locaties omvangrijker en exotischer. En dan te denken dat het meeste gewoon opgenomen werd in een extend-reality-studio in San Francisco. Ja, ook scènes die zich zogezegd buiten afspelen – het valt er niet aan te zien.
Net zoals Star Wars-bedenker en -regisseur George Lucas altijd maar filmgrenzen heeft verlegd, weten ook de huidige showrunners Dave Filoni en Jon Favreau grenzen van een serie op te rekken.
Een eigen verhaal in een grotere wereld
Ook briljant van de heren, die ook als scenarist aan de slag zijn, is om het verhaal van de Mandalorian te verweven met en voort te bouwen op de bestaande Star Wars-mythologie. En dat zonder te gaan overheersen: Grogu en Mando blijven altijd centraal, met zelfs een kentering in het geloof van die laatste in de gebruiken van zijn eigen volk – mag die helm dan toch af?
We zien knipogen naar de negen films uit de Skywalker-saga, met bijvoorbeeld de terugkeer van de fanfavoriete premiejager Boba Fett. Meer dan in de saga blijkt hij écht een badass, in de vorm van Temuera Morrison (Fetts vader Jango in de prequel-trilogie), die de rol overneemt van de net overleden Jeremy Bulloch.
Lees verder onder de foto.
Maar er wordt ook – en misschien zelfs vooral – op de geanimeerde reeksen ‘The Clone Wars’ en ‘Rebels’ verder geborduurd. Die zijn niet toevallig ook van Filoni’s hand. Ahsoka Tano en Bo-katan zijn maar twee van de personages die nu met Rosario Dawson (foto) en Katee Sackhoff een gesmaakte van-vlees-en-bloed-vorm aannemen. Alvast die eerste krijgt zelfs een eigen live action-reeks. Het nieuwe personage Fennec Shand (Ming-Na Wen), dat al in de eerste reeks even te zien was, staat intussen ook haar mannetje. En Giancarlo Esposito is als Moff Gideon de perfecte antagonist.
Waar het met ‘The Mandalorian’ zelf naartoe gaat, valt nog te bezien. Is Mando’s rol uitgespeeld na de laatste aflevering van het seizoen? En wat met het opduiken van een wel erg vertrouwd personage (we spoilen niet)? We weten het eind 2021. Wat vaststaat is dat het liedje van Star Wars nog lang niet uitgezongen is.
Ontmoet in deze video de componist van de geweldige ‘The Mandalorian’-soundtrack.
