‘Bomb Road’ is meer dan een technische hoogvlieger
Michel Koeniguer, ‘Bomb Road 1 & 2’ 
Vliegtuigstrips zijn de laatste tijd weer erg populair in stripland, dus waarom ook niet even verder meesurfen op die golf, moet uitgeverij Silvester gedacht hebben. Zij zijn ook medeverantwoordelijk voor die vernieuwde vliegtuigrage met uitgaven als ‘Angel Wings’, ‘Edelweis’ en ‘De nachtuil’. En nu is het dus de beurt aan wat ouder, nog niet vertaald werk over piloten in de Vietnamoorlog, dat een afgerond verhaal zal vormen in drie delen waarvan de eerste twee nu beschikbaar zijn.
‘Bomb Road’ begint met de zieke, 68 jaar oude kolonel Bradley ‘Redneck’ Towsend, die zijn dagen vult met het volgen van de oorlog in Irak op CNN. Als hij een nieuw hulpje krijgt toegewezen, een jonge piloot die zijn F-22 in de prak heeft gevlogen en als straf babysitter mag zijn, duurt het niet lang voordat de kolonel over zijn jeugd en Vietnam begint te vertellen. Eigenaardig genoeg zien we de oude kolonel voorlopig niet terug en het tweede album vertelt dan ook over zijn tweede missie in ‘Nam. Daar wordt hij verrast door de veranderde omstandigheden van de oorlog: een vastlopend conflict geleid door bureaucraten en amateurs in het oorlogswezen.
Terwijl schrijver-tekenaar Michel Koeniguer zijn carrière begon met pulp-actiestrips, lijkt hij nu helemaal zijn dada gevonden te hebben in goed gedocumenteerde, realistische oorlogsstrips. ‘Bomb Road’ dateert al van 2011 en ik veronderstel dat het succes van zijn latere werk, de Vietnamstrip ‘Misty mission’, Silvester heeft overtuigd om dit ouder werk ook uit te geven. En niet ten onrechte. Terwijl in zijn ouder werk de houterigheid van de personages nog ergerlijk was, heeft dit natuurlijk veel minder belang als je hoofdpersonages bijna altijd in vliegtuigen zitten. En dat weet hij wel perfect te tekenen.
Zijn luchtscènes zijn niet alleen spectaculair, maar ook best spannend en tegelijkertijd ook realistisch. Maar zoals het een goede strip betaamt, besteedt Koeniguer ook voldoende aandacht aan zijn personages. Soms zit hij wat dicht tegen de clichés, maar na zoveel oorlogsfilms en -strips, is het ook moeilijk om dat te vermijden. Met zijn wat weerbarstige karakter is het hoofdpersonage ook boeiend genoeg om benieuwd te zijn naar zijn verdere avonturen.
Voor liefhebbers van vliegtuig- of oorlogsstrips is deze ‘Bomb Road’ een schot in de roos, maar door het degelijke scenario en de verbluffende luchtgevechtsscènes kan iedereen zich hier wel een uurtje mee amuseren. Missie geslaagd dus, iets wat de Vietnamveteranen zelf niet konden zeggen.
