Ype Driessen overtuigt: geen twijfelgeval, enkel voordelen!
Ype Driessen, ‘Het nadeel van de twijfel’ 
De Nederlander Ype Driessen heeft op zijn eentje de fotostrip heruitgevonden. In de jaren 70 en 80 was het genre vooral bedoeld voor liefdesromannetjes. Ik herinner me slechts enkele uitzonderingen, zoals Urbanus met Herr Seele en Kamagurka in ‘Lava’, Kolk en De Wit met hun ‘Mannetje & Mannetje’, of het oude ‘Charlie Magazine’, waar je ook wel eens een fotostrip zag.
Maar toen Ype, die al van jongs af aan striptekenaar wilde worden, in zijn studententijd voelde dat hij niet goed genoeg kon tekenen en hij dat kon oplossen met foto’s in plaats van tekeningen, blies hij op zijn eentje het genre nieuw leven in.
Wat begon met een fotostrip in een studentenblaadje over studenten op kot, groeide uit tot een serie ‘3Hoog‘ die nu nog steeds loopt. Aangezien het gemakkelijker werken is met jezelf op foto in plaats van figuranten, begon hij in 2007 een strip over zichzelf en zijn toenmalige partner Willem. Al die tijd vermaakt hij zijn lezers met grappige fotogags, meestal vier prentjes die een grappige clou vormen.
Maar Ype wilde meer, zijn eigen boek, een lang verhaal in plaats van korte mopjes, en dat is ‘Het nadeel van de twijfel’ geworden. Hopelijk kan hij met deze ‘photographic novel’ doorbreken naar het grote publiek, want dat verdient hij zeker. Het boek behandelt zijn eigen twijfels en angsten, maar Ype blijft wel Ype. Overal ziet hij de humor van in. Het is zelfrelativerend, maar ook schaamteloos eerlijk en openhartig. Zo zet hij even een wat te enthousiaste fan te kijk, en daarbij denk je: pas toch op, dat zijn de mensen die je boek kopen! Of checkt hij zijn Grindr terwijl hij een conversatie met zijn moeder heeft. Wat zal die denken bij het lezen van zijn verhaal?
Zoals een getekende strip aanspreekt door de gemakkelijk herkenbare emoties, zo werken zijn fotostrips ook door de overdreven smoelentrekkerij. De overacting past perfect bij de toon van deze strip, want het gaat vooral over emoties. Ype is dan wel homo, en zijn toneel is de homoscène, maar zijn emoties zijn universeel en dus toegankelijk voor iedereen. Van jong tot oud, elke lezer zal wel iets herkennen in de angsten en dromen waarmee de auteur worstelt.
Het album begint met een leeg blad en een auteur die niet weet hoe hij eraan moet beginnen. Hopelijk lukt het voor een vervolg beter, want we zitten er nu al op te wachten. Ondertussen kan iedereen zich nog steeds amuseren met zijn fotogags die je kan volgen op facebook.com/fotostrips of op fotostrips.nl. Niet twijfelen, doen!
