CE’s StripFax januari 2022

Vrij getrouwe verstripping van Tarzan van Edgar Rice Burroughs. Vooral het eerste deel dat zich afspeelt in de jungle is indrukwekkend: weinig tekst maar veel prachtige natuurplaatjes. Nadien, als Tarzan zich in de bewoonde wereld begeeft, moet er teveel gezegd worden. Resultaat: kleine kadertjes vol met tekst. Toch een leuke kennismaking voor wie het originele boek niet wil lezen.

Overal ter wereld ontwaken reusachtige schepsels uit een eeuwenlang slaap. Vreemd genoeg heeft elke reus een connectie met een kind die zich ook tot hen aangetrokken voelt. Maar de kracht van de wezens interesseert ook ongure mensen…
Deze reeks neemt een daverende start met veel actie, intriges en fantasie. De prachtige, indrukwekkende tekeningen maken dit veelbelovend begin helemaal af. Het vervolg Siegfried ligt ook al in de winkel; binge-lezen dus!

De succesvolle Franse jeugdauteur Mourlevat schreef een originele hervertelling van Klein Duimpje. Maar het zijn vooral de sfeervolle en poëtische tekeningen van de Vlaming Stedho die van deze verstripping een pareltje maken. Diedeldus, het jonge broertje van uitgeverij Daedalus, voegt hiermee weer een topper toe aan hun fonds.

Grafisch is het enorm indrukwekkend wat debutant Vandepitte laat zien in dit dystopisch avonturenverhaal. Hij zou de zoon kunnen zijn van Moebius en Schuiten, maar hij heeft nog niet de beklemmende en meeslepende vertelkunst van die grootmeesters. De originaliteit voelt soms wat geforceerd en buitensporig aan. Maar het staat als paal boven water dat hier een talent is opgestaan waar we nog veel van gaan horen. Heel benieuwd naar zijn volgend werk.

Nin werd bekend als schrijfster van openhartige dagboeken en erotische vertellingen. Bischoff weet haar opwindende levensverhaal op een boeiende manier te verstrippen met sensuele tekeningen. De auteur concentreert zich niet op de schandaaltjes, maar op de karakters en weet daardoor een meeslepende biografie te maken .

Betoverende zwart-wit beelden van de overweldigende natuur in dit desolaat land waar de bewoners zo goed als mogelijk proberen te overleven in een veranderende maatschappij. Hendriks weet perfect de natuurpracht te treffen, maar ook het saaie leven van de zich vervelende jeugd en de eenzaamheid die overal om de hoek loert, weet hij prima te verbeelden.

Scholen voor heksen of tovenaars, het blijft een populair onderwerp. Jonge Harry Potterfans zullen hier ook wel van smullen. Vreemde mysteries, sprookjesachtige fantasyfiguren en jonge helden, het recept werkt ook hier goed. De donkere maar sfeervolle beelden dragen bij tot de spanning. Een veelbelovend begin.

Het dystopsiche verhaal, na een dodelijke virusbesmetting, verplaatst zich van de stad naar de bergen. Maar ook daar is de menselijkheid soms ver zoek en moet men zich wapenen tegen de hardvochtige lokale bevolking en ronddwalende bendes. Het verval brengt geen origineel verhaal, maar de actie is wel spannend en je leeft wel mee met de hoofdpersonages. Goed vertier dus vanuit je warme, veilige stoel.

Bevreemdende maar meeslepende vertelling van een worstelende schrijver die op het huis moet passen van een vriend. Er zijn echter moorden in de buurt gepleegd en ook de zonnende jongedame van de buren lijkt in gevaar…
Harari laat de sfeer primeren op het dectectiveverhaal, maar dat is juist het sterke punt van deze zwoele strip. Prachtige, wat statige plaatjes leiden je langzamerhand naar een ontknoping. Maar zijn daarmee wel alle vragen beantwoord?

Het stond in de sterren geschreven dat Bernard Hislaire ooit het leven van Charles Baudelaire zou verstrippen. Het zijn beiden artiesten die gedreven worden door een passie die hen verder drijft dan hun collega’s. Soms met grote lof overladen, soms misprezen voor hun baanbrekend werk, blijven ze aan hun artistieke loopbaan werken. Yslaire belicht deze biografie via de verrassende zijsprong van zijn maitresse, maar dat levert ook een goed beeld op, niet alleen van de auteur, maar ook van de maatschappij waarin hij leefde. Een poëtische strip, maar evengoed donker en zwaar op de hand. Zoals het leven van de dichter zelf.

Reeds in december 1945 verschenen de eerste avonturen van kapitein Rob in de voormalige verzetskrant Het Parool. Meer dan 75 jaar later mogen we er terug van genieten in een perfecte uitgave (opnieuw geretoucheerd en gerasterd) met de originele covers en met hardcover kaft. In België zijn de tekststrips nooit aangeslagen, maar in Nederland waren ze immens populair. De tekst doet nu wat oubollig aan, maar de tekeningen zijn verbluffend goed als je beseft dat ze meer dan 75 jaar geleden werden gemaakt. Nostalgische pret.

Elk jaar mag een ander duo zich wagen aan een hommage aan de supersterren van Willy Vandersteen. Met wisselend succes, maar deze keer is het een schot in de roos. Je merkt dat scenarist Yann een duidelijke liefhebber en kenner van de serie is. Veel inside jokes en verwijzingen (vooral naar het iconische Tuf-tuf-club) maken het grappige verhaal dubbel plezant. Tekenaar Valkema hanteert dan weer een zwierige stijl die onze helden, alhoewel het verhaal zich in het verleden afspeelt, een moderne look geven. Hopelijk is het jaar weer snel om.

Liefhebbers van Murena en De adelaars van Rome, zullen ook smullen van deze nieuwe serie die zich afspeelt in het oude Rome. Voorlopig kan hij niet tippen aan deze toppers, maar voor wie op zoek is naar veel actie van mannen in blote bast, overgoten met een historisch sausje, is dit ideaal voer. Prima, realistische tekeningen met vooral een uitgekiende inkleuring en fantastische actiescenes, maken het plaatje compleet.

Eigenlijk is het waanzin om een gagstrip in Nederland te beginnen. De concurrentie staat op zo’n hoog niveau, dat je als beginnend talent bijna tegen een muur aanloopt. Rutger Gret, bekend als cosplayer Lucky Luke, nam de handschoen echter op en heeft een niche gevonden. Zijn leukste gags gaan over zijn eigen hobby’s: cosplay en strips. Nog wat veel gags van minder niveau, maar ook heel leuke meta-grapjes die de stripkaders doorbreken. Ook wat raar dat men kiest voor maar drie strookjes per blad. Hopelijk bereikt Rutger met veel oefening het niveau van zijn collega’s, maar sneller tekenen dan zijn schaduw zal er wel niet inzitten.