CE’s StripFax oktober 2021
CE’s StripFax bundelt elke maand enkele strips, die we graag onder de aandacht brengen, maar niet uitgebreid recenseren. Dat wil niet zeggen dat het niet de moeite loont om deze strips te lezen. Met onze korte recensies ontdek je snel of een strip je al dan niet zal liggen.
De enige keer dat het leuk is om een begrafenisondernemer te zien
Er staat een korte inleiding, maar je kan best het vorige deel (‘De witte indiaan’) lezen voordat je aan dit nieuwe avontuur van de ‘Undertaker’ begint. De strip start traag met veel tekst, maar dan is het hek van de dam. Spetterende actie die naar een apocalyptische climax leidt. Maar wat het bijzonder maakt is dat schrijver Dorison uitblinkt in sterke dialogen en karaktervolle bijfiguren. Ook weer indrukwekkende tekeningen van Meyer, zodat deze topreeks naast ‘Blueberry’ in zijn hoogdagen kan staan. (Pep)
Minder zou meer geweest zijn
De auteurs nemen wat te veel hooi op hun vork door drie verhalen te willen vertellen. Het verhaal begint met de 14-jarige Juliette en hoe zij de gebeurtenissen beleefde van op afstand in Frankrijk. Daarnaast krijgen we een beeld van hoe de dag verliep van sommige mensen die midden in de aanslag zaten. En daarbovenop krijgen we nog te zien hoe het verging met toenmalig president Bush. Vooral de onwaarschijnlijke belevenissen van de slachtoffers spreken erg aan. Alles rond Bush had geschrapt kunnen worden. (Pep)
Esther houdt onze 20-jarige relatie nog altijd boeiend
Na 20 jaar ziet Esther er niet alleen nog even lekker uit (in het kader van deze strip mag ik dat wel zeggen), haar fratsen zijn ook nog altijd even grappig en scherp. Noch Kim noch Esther laten zich tegenhouden door woke of ander #metoo-gevoelens. En gek genoeg is dat dezer dagen een uitzondering in strip- en cartoonland. (Pep)
Bingewaardig epos
Topscenarist Brunschwig schrijft een meeslepende geschiedenis van twee joodse broers die het nazisme in Europa moeten doorstaan en nadien worden geconfronteerd met het anti-semitisme in Amerika. Een echt epos dat soms wat moeilijk te volgen is door de vele tijdssprongen. Coppola zou het zo kunnen verfilmen. Maar ook het tekenaarsduo brengt dit prachtig in beeld. De uitgever bracht de eerste twee delen gezamelijk uit. Nu is het nog wachten op het afsluitende derde deel. (Pep)
De apenplaneet revisited
Deze SF-reeks waarbij steeds een andere planeet ‘veroverd’ wordt, is gepland op 10 delen. Elke aflevering is een afzonderlijk verhaal (en een andere planeet), gemaakt door een ander team. Met dit vierde deel behoudt men voorlopig het hoge niveau. Indrukwekkende tekeningen, veel actie, maar ook wat vernuftige ideetjes over andere beschavingen die SF zo spannend maken. En zoals gewoonlijk komt onze eigen beschaving er niet zo goed uit… (Pep)
Einde nog niet in zicht
Al 20 albums hetzelfde concept (held probeert prinses te redden in gamewereld, maar dat loopt meestal faliekant af), maar nog steeds blijft het verrassend leuk. De makers zijn dan ook zo slim geweest om de hulp in te roepen van de lezers die scenario-ideetjes mogen insturen. Topstrip voor kinderen die niet graag lezen: er staat geen zinnig woord in. Maar de grappige onzin is wel om over naar huis te schrijven. (Pep)
