‘Hier is alles veilig’ van Van Offel is een debuut op de vlakte
Anneleen Van Offel, ‘Hier is alles veilig’ 
Met haar debuutroman ‘Hier is alles veilig’ kiest Anneleen Van Offel geen voor de hand liggende setting. Ze vertelt het verhaal van Lydia, een Belgische dokter, die na een alarmerende mail van haar stiefzoon Immanuel naar Israël trekt. Het is ondertussen tien jaar geleden dat ze hem voor het laatst hoorde of zag, nadat haar ex-man zijn zoon mee naar het beloofde land nam in de hoop er te kunnen thuiskomen. Helaas komt ze te laat en kan ze enkel nog zijn dood vaststellen. In een poging nader te komen tot de persoon die hij zonder haar geworden is, probeert ze zijn leven in Israël te reconstrueren aan de hand van toevallige en minder toevallige ontmoetingen.
Met een intense openingsscène waarin Lydia geconfronteerd wordt met haar dode zoon, zet Van Offel haar roman meteen stevig in. In plaats van een voet in het water wordt de lezer gedwongen meteen een duik te nemen. Op deze manier komen vanaf de eerste bladzijden heel wat vragen bovendrijven. Waaraan is Immanuel bijvoorbeeld gestorven? Waarom moest Lydia naar Israël komen? Of hoe zit het met de relatie tussen haar en Immanuels vader? Getriggerd is de lezer in elk geval, waardoor hij, zonder veel erg, al snel in het verhaal rolt.
Dat speelt zich in het begin nog grotendeels in België af, waar het hoofdpersonage Immanuel en zijn vader leerde kennen en een leven met hen opbouwde. Van Offel schetst hun leven via aparte hoofdstukken die zich ‘ergens in het noorden van België, toen’ afspelen, maar ook via het hoofd van Lydia, die aanvankelijk nog sterk bezig is met het nieuwe leven van haar ex-man en stiefzoon een plaats te geven tegenover het leven dat zij met hen deelde, op een zo andere plaats. Langzaam maar zeker lijkt de actie zich meer en meer naar het heden te verplaatsen. Het voelt aan alsof de lezer in steeds kleiner wordende rondjes om de kern van de zaak heen wordt geleid. Je ziet tot op zekere hoogte waar dit verhaal naartoe moet gaan, maar merkt tegelijk dat de verteller je daar enkel mits wat omwegen zal laten aankomen.
Op die manier blijft een aantal losse eindjes onder de radar en bleven wij wat op onze honger zitten in onze zoektocht naar antwoorden. Dat is misschien een mooie parallel met hoe Lydia zich moet voelen, maar wij kregen het gevoel dat we niet erg diep onder het oppervlak konden doordringen, ook al worden gevoelens en gedachten uitgebreid beschreven en geanalyseerd. Lydia stapt bijvoorbeeld op het vliegtuig naar Israël na een mail van Immanuel waarin hij haar vraagt naar daar te komen. Ondanks dat ze vaak aan die mail terugdenkt, gebeurt er verder weinig mee en blijkt hij aan het eind niet meer dan de katalysator die nodig was om het hele gebeuren in gang te zetten. Het is slechts één voorbeeld van een verhaal waarin de onderliggende structuur iets te vaak bloot komt te liggen.
Gelukkig blijkt Van Offel gezegend met een vlotte pen. Haar aangenaam geschreven zinnen binnen een zorgvuldig gecomponeerde tekst verraden een duidelijk oog voor detail. Ze weet hoe ze moet schrijven en mikt met haar uitgebalanceerde taal op een oprechte reactie van de lezer. De ene keer lukt dat beter dan de andere, maar waar niet aan te ontkomen valt, is de liefde en aandacht waarmee de auteur dit boek tot stand heeft laten komen en waardoor dit een deugddoende leeservaring wordt.
‘Hier is alles veilig’ had er baat bij gehad als er wat meer vlees en minder vet rond de basisstructuur had gezeten, maar de poëtische taal maakt veel goed. Schrijven lijkt Van Offel zonder al te veel moeite af te gaan en dat zal in volgend werk hopelijk alleen maar meer tot uiting komen.
