CE’s StripFax oktober 2022

Een prachtig, modern sprookje over een onmogelijke liefde, betoverend in beeld gebracht. Laat je ook meeslepen door dit duister liefdesverhaal in twee delen. Je krijgt boosaardige heksen, een koning die een oorlog voert tegen zijn eigen vrouw, een dolende ridder die achtervolgd wordt door zijn verleden. Wat wil je nog meer van een modern sprookje? Dit alles, mooi en strak in beeld gebracht met veel aandacht voor de personages en fantastisch ingekleurd.

Na de eerste twee schitterende delen, heeft Astier moeite om terug dat niveau te halen. Het blijft het een boeiende serie, maar in dit deel zorgen de moeilijke intriges en vele wisselingen in plaats en tijd voor een tempovertraging. Wel komen we wat meer te weten over het boeiende hoofdpersonage. Hopelijk zit het venijn nog in de staart.

De wulpse Galaxa uit de Rode Ridder, die jonge puberharten sneller deed slaan, had wel een eigentijdse versie nodig, maar ik herken niets meer terug van de sexy heldin die wijlen Karel Biddeloo op papier zette. Hopelijk begaan ze hier niet dezelfde fout als bij Fanny, die haar eigen stripreeks kreeg, maar niks meer met het oorspronkelijk karakter van de Kiekeboestrip te maken had. Peter van Gucht gaat nu ook de hoofdreeks van de Rode Ridder schrijven. Misschien levert dat wel leuke interacties op.

Een jonge man spoelt aan op een strand en is zijn geheugen kwijt. Geen hommage aan XIII of Jason Bourne, maar het boek zit wel vol met literaire verwijzingen. In prachtige potloodschetsen, geen inkt of kleur, worden we meegetrokken in de zoektocht van de jongen naar zijn ware ik. Meer dan 300 pagina’s die je in één ruk uitleest en daarna meteen weer wilt lezen om te zien wat je nog allemaal gemist hebt. ‘De verboden haven’ is geboden leesvoer!

Voor iedereen die niet genoeg kon krijgen van ‘Heartstopper‘ (zowel de reeks als de Netflixserie), is er nu een Nederlandse vertaling van Bloom in twee delen. Het verhaal gaat niet enkel over de ontluikende relatie tussen de twee hoofdrolspelers, maar ook, zoals het pubers betaamt, over hun moeilijke relatie met heel de wereld om zich heen. Daardoor is het een voor het grote publiek meeslepende, sterk door manga beïnvloede, leestrip geworden.

Voor Tarantino-liefhebbers is deze ‘Pulp Fiction’ op papier een must! Enkel de wat absurde humor ontbreekt, maar de larger than life-personages, de ingenieuze plot en het spelen met tijd en plaats intrigeren evenzeer als het beste werk van de ‘Reservoir Dogs’-regisseur. De bende die verantwoordelijk is voor het opkuisen van huizen waar de lijken nog in liggen, heeft meer geheimen dan een dagboek van een tienermeisje. Deze ‘koudelijkenthriller’ is warm aanbevolen.

De in 2020 overleden auteur van dit kinderlijke, maar fantasievolle verhaaltje, heeft spijtig genoeg deze uitgave niet meer kunnen meemaken. Voor wie met een open geest naar stripverhalen kijkt, is dit een pareltje. Zweverige tekeningen nemen je mee op een boeiende trip doorheen een absurde wereld. Dankzij de vele verwijzingen, scoort dit buitenbeentje ook hoog op de herleesbaarheidsfactor.

Na het prachtige ‘Zwarte waterlelies’ worden we weer verwend met een verstripping van een roman van Michel Bussi. Het tekenwerk is nogal vlak en eendimensionaal in de achtergrond, maar de personages bewegen erg goed en hun expressiviteit is fenomenaal. Een geslaagde adaptatie, want nooit heb je het gevoel dat dit oorspronkelijk een boek was. Een meeslepende thriller met verschillende verrassende wendingen, een veelbelovend begin voor de Michel Bussi-collectie.

Vande Wiele maakt een interessante en frisse adaptatie van ‘The age of innocence’ door de actie van New York 1870 te verplaatsen naar het Hollywood van de jaren 50. De koele tekenstijl van de auteur past perfect bij het langzaam ontluikende liefdesverhaal. Ook de sfeer van het oude Hollywood, zowel de personages als het decor, is perfect weergegeven. De strip staat als een huis waarin het aangenaam vertoeven is.